Μεταγνώσεις

«Ηταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε, πηγαίναμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίναμε όλοι στο αντίθετό του»
Ch Dickens, A Tale of Two Cities

«Εσύ κι εγώ Ζόιντ, είμαστε σαν τον Μπιγκ Φουτ. Οι καιροί περνούν, εμείς ποτέ δεν αλλάζουμε…»
Τ Πύντσον, Vineland

«Οι άνθρωποι κάνουν την ίδια τους την Ιστορία, δεν την κάνουν όμως κάτω από ελεύθερες συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.»
K Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη

«Αυτοί που ελέγχουν το Μικροσκοπικό, ελέγχουν τον κόσμο»
Τ Πύντσον,
Mason & Dixon

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Μια ματιά στην "λίστα Forbes"

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να επαναλαμβάνουμε με κάθε ευκαιρία, σε τούτο το ιστολόγιο, αυτό που είναι απλό και διάφανο σε όσους διαθέτουν στοιχειώδη λογική και μαρξιστική παιδεία, δηλαδή ότι η σοβούσα παγκόσμια καπιταλιστική κρίση δεν είναι "κρίση χρέους" (όπως επιμένουν οι πολιτικάντηδες της οκάς και τα ΜουΜουΕ της συφοράς) αλλά κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Κι επειδή ο συνεπής μαρξιστής χαρακτηρίζεται από διαλεκτική, έχουμε παρουσιάσει αμέτρητα στοιχεία και αποδείξεις που στηρίζουν την ορθότητα του ισχυρισμού μας.

Πρόσφατη επίρρωση του συμπεράσματος ότι δεν έχουμε κρίση χρέους αλλά κρίση συσσώρευσης κεφαλαίων, αποτελεί η περίφημη λίστα τού περιοδικού Forbes, η οποία περιλαμβάνει τους δισεκατομμυριούχους τού πλανήτη μας. Ακόμη κι αν διαβάσατε κάποια σχετικά σχόλια, επιτρέψτε μου να κάνω μερικές παρατηρήσεις:

(α) Η "λίστα Forbes" πρωτοδημοσιεύτηκε στις 5 Οκτωβρίου 1987. Τότε κατέγραψε 140 δισεκατομμυριούχους (οι 44 από τις ΗΠΑ), με συνολική περιουσία 295 δισ. δολλάρια. Δυο βδομάδες μετά,  η 19η Οκτωβρίου πέρασε στην ιστορία ως "Μαύρη Δευτέρα", με τα παγκόσμια χρηματιστήρια να καταρρέουν και τον Dow Jones να υποχωρεί 508 ολόκληρες μονάδες. Κι όμως αυτό το "κραχ" δεν εμπόδισε τον επόμενο χρόνο την λίστα να αβγατίσει: οι δισεκατομμυριούχοι έγιναν 191 και η περιουσία τους έφτασε τα 338 δισ. Άραγε, τί σόι "κραχ" είναι αυτό από το οποίο οι πλούσιοι βγαίνουν πλουσιώτεροι; Κατέρρευσαν, λέει, τα χρηματιστήρια. Μάλιστα. Δεν έπρεπε, λοιπόν, όλοι αυτοί οι φραγκάτοι να ζημιώσουν; Κι αφού αυτοί βγήκαν ωφελημένοι, ποιός διάβολο πλήρωσε τις ζημιές; Ας δώσουν την απάντηση οι νεόκοποι οικονομολόγοι τύπου Στουρνάρα.

(β) Το 1990 ξεσπάει ο πόλεμος του Κόλπου. Τα χρηματιστήρια ξαναβάζουν όπισθεν. Ανάμεσά τους και το χρηματιστήριο της Αθήνας, όπου για πρώτη φορά χάνει τα λεφτά του ο απλός πολίτης. Ο απλός πολίτης, λέμε! Γιατί στην λίστα Forbes μπαίνουν για πρώτη φορά οι "πατριώτες" εφοπλιστές μας: ο Σταύρος Νιάρχος, ο Γιάννης Λάτσης και οι Γουλανδρήδες. Η λίστα αριθμεί πλέον 269 ονόματα με συνολική περιουσία 542 δισ. Κι ενώ οι εφοπλιστές μας πλουτίζουν, η νεοφιλελεύθερη κομπανία Μητσοτάκης-Ανδριανόπουλος-Μάνος επιμένουν ότι ξοδεύουμε περισσότερα απ' όσα παράγουμε και πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής.

(γ) Το 2000 η συνολική περιουσία των κροίσων της γης φτάνει τα 898 δισ. Τον Σεπτέμβρη τής επόμενης χρονιάς έρχεται το "χτύπημα στους δίδυμους πύργους" και ο Τζωρτζ Μπους ο Β(λαξ) κηρύσσει πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Και πάλι τα παγκόσμια χρηματιστήρια κλυδωνίζονται αλλά και πάλι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιώτεροι: στην λίστα τού 2001 μπαίνουν 68 καινούργια ονόματα και η συνολική περιουσία των διασεκατομμυριούχων τού πλανήτη διπλασιάζεται φτάνοντας το 1,8 τρισεκατομμύριο.

(δ) Στις 15 Σεπτεμβρίου 2008 καταρρέει η Lehman Brothers και αρχίζει η μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση τής ιστορίας. Μέσα στο 2009, η περιουσία των 793 δισεκατομμυριούχων τού κόσμου "υποχωρεί" στα 2,4 τρισεκατομμύρια από τα 4,4 της προηγούμενης χρονιάς. Οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις όλου του κόσμου (με πρώτη και καλύτερη την Fed) παίρνουν μέτρα στήριξης του δοκιμαζόμενου κεφαλαίου. Τα μέτρα πιάνουν τόπο: το 2010, οι 1.011 μεγαλολεφτάδες μοιράζονται 3,6 τρισ. δολλάρια!

(ε) Όσο η κρίση βαθαίνει, όσο η μια χώρα μετά την άλλη υπογράφουν μνημόνια κι όσο οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου βλέπουν τα μεροκάματά τους είτε να χάνονται είτε να εκμηδενίζονται, τόσο οι πλούσιοι εξακολουθούν να πλουτίζουν ακόμη περισσότερο. Το 2011 και το 2012, οι πάνω από 1.200 δισεκατομμυριούχοι διαθέτουν περιουσία 4,5 τρισεκατομμύρια.

(στ) Να θυμηθούμε εδώ ότι, πριν λίγες μέρες, οι εφοπλιστές μας ζήτησαν κίνητρα από την κυβέρνηση για να σηκώσουν την ελληνική σημαία στα καράβια τους και οι μεγαλοβιομήχανοι ζήτησαν να τους δοθεί η δυνατότητα απασχόλησης νέων εργαζομένων με 250-300 ευρώ μισθό. Φυσικά, οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν δεκάρα φόρο για τα κέρδη τους και οι μεγαλοβιομήχανοι πληρώνουν πενταροδεκάρες. Τα βάσανα που περνάνε αυτοί οι άνθρωποι αποτυπώνονται στην πρόσφατη λίστα Forbes: οι "αφράτοι" έχουν φτάσει τους 1.416 και ο "αφρός" τους αξίζει 5,4 τρισεκατομμύρια.

(ζ) 5,4 τρισεκατομμύρια! Αν δεν μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τι σημαίνει αυτό το ποσό, σας πληροφορώ ότι για να μαζευτούν αυτά τα λεφτά πρέπει να δουλεύουν όλοι οι έλληνες επί...30 ολόκληρα χρόνια!! Ή όλοι οι γερμανοί και οι γάλλοι μαζί για πάνω από έναν ολόκληρο χρόνο! Ή όλοι οι κάτοικοι της Αφρικής για ενάμιση σχεδόν χρόνο!


Κλείνω το σημερινό σημείωμα υπογραμμίζοντας μια φράση από την πρώτη παράγραφο: "...η σοβούσα παγκόσμια καπιταλιστική κρίση δεν είναι "κρίση χρέους" (όπως επιμένουν οι πολιτικάντηδες της οκάς και τα ΜουΜουΕ της συφοράς) αλλά κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων". Ελπίζω ότι τώρα γίνεται ακόμη πιο κατανοητός ο λόγος για τον οποίο σε όλον τον κόσμο γκρεμίζονται οι αμοιβές των εργαζομένων και ξεπουλιέται το κράτος στους ιδιώτες: με τόσα λεφτά μαζεμένα στα χέρια λίγων και εκλεκτών, κάτι πρέπει να γίνει για να συνεχίσουν αυτά τα λεφτά να βγάζουν κέρδη στους κατόχους τους.

Καληνύχτα σας.

Πηγή:  Cogito ergo sum

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου