Το απάνεμο λιμάνι

"'Ηρθε η στιγμή τον χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμε όλοι μαζί, οι ηγέτες των χωρών της ευρώπης για να στηριχτεί η Ελλάδα. Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνικη και επιτακτική να ζητήσουμε και επισήμως απο τους εταίρους μας στην Ευρωπαική ένωση την ενεργοποιήση του μηχανισμού στήριξης που απο κοινού δημιουργήσαμε. Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες και οι εταίροι μας θα συνδράμουν αποφασιστικά ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά"

Γ.Παπανδρέου, Καστελόριζο 23 Απριλίου 2010.

Τρία χρόνια μνημόνιο και η ζωή συνεχίζεται


Τρία χρόνια μνημόνιο και τρείς ιστορίες οικονομικής και πολιτικής καθημερινότητας που έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, εκτός από το να μας θυμίζουν οτι το περιεχόμενο της μνημονιακής πολιτικης έχει ιστορικό βάθος, μας κάνουν να αναρωτιόμαστε.

1. Κικίλιας: Η λέξη ρουσφέτι επανέρχεται στο ελληνικό λεξιλόγιο μετά από τρία χρόνια, πάνω που κάποιοι θεωρούσαν ότι είχε θαφτεί κάπου βαθιά, στα έγκατα της προμνημονιακής εποχής. Θα ρωτήσει κάποιος.

Είναι δυνατόν να θεωρείται ρουσφέτι το βόλεμα ενός ανέργου με ένα μισθό των 600 ευρώ για ένα χρόνο, τη στιγμή που ανήκει σε μια οικογένεια χωρίς κανένα ενεργός μέλος;

Κι όμως είναι. Η πολιτική εκμετάλλευση των πιο αδύναμων τμημάτων της κοινωνίας, με το να τους πετούν ένα ξεροκόμματο και παράλληλα να νομιμοποιούν και να πλασάρουν στην αγορά το καθεστώς εργασιακής γαλέρας, είναι το σύγχρονο ρουσφέτι.

2. Εurobank: Η τράπεζα χρεοκοπεί, το δημόσιο την αγοράζει με τα χρήματα των φορολογουμένων και μετά την πουλάει κοψοχρονιά σε κάποιον ιδιώτη, εξοντώνοντας του εργαζόμενούς της.

Αυτό είναι εξυγίανση της οικονομίας;

Και όμως είναι . Για το Σάλλα που μέσα σε τρία χρόνια έχει εξαγοράσει μισοτιμής όλο το υγιές τραπεζικό σύστημα της χώρας με τα λεφτά του δημοσίου, η «οικονομία» είναι στο σωστό δρόμο .

3. ΟΠΑΠ: Οι πλούσιοι φίλοι της κυβέρνησης αγοράζουν έναντι πινακίου φακής τα μεγάλα φιλέτα του δημοσίου, παρόλο που μπορεί να εκκρεμούν εις βάρος τους μέχρι και υποθέσεις σε βαθμό κακουργήματος.

Αυτό είναι οικονομική ανάκαμψη;

Και όμως είναι. Το κερδοφόρο τμήμα του ελληνικού δημοσίου, για όσους δεν το έχουν καταλάβει είναι στους πάγκους των αγορών έτοιμο να ξεπουληθεί από τα μεγάλα επενδυτικά fund στα οποία συμμετέχουν και πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες.

Τρία χρόνια μνημόνιο και η επέτειος γιορτάζεται με τρεις σκανδαλώδεις ιστορίες πλήρως ευθυγραμμισμένες με την πολιτική ζωή αυτού του τόπου. Η ζωή όμως για κάποιους άλλους έχει αλλάξει πολύ.

1. Οικοδομική δραστηριότητα (αριθμός αδειών)
2010: -10,9%
2011: -37,7%
2012: -30,6%
2013: -30% (εκτίμηση)

2. Αριθμός αγοροπωλησιών ακινήτων

2010: -16,3%
2011: -34,1%
2012: -48%
2013: -60% (εκτίμηση)

3. Μέσες ετήσιες αποδοχές

2009: 28.548
2010: 27.336
2011: 25.470 (Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΝΕ)

4. Κατα κεφαλήν ΑΕΠ

2009: 20.481
2010: 19.646
2011: 18.454
2012: 17.161

5. Κατα κεφαλήν φόρος εισοδήματος

2009: 327 ευρώ
2010: 206 ευρώ
2011: 1220 ευρώ

6. Άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας

2009: 1.804.000
2010: 1.800.000
2011: 2.519.000

7. Αυτοκτονίες

2010: 830
2011: 927
2012: 1.035

8. Άστεγοι

2009: 16.000
2010: 17.000
2012: 20.000

9. Άνεργοι

2010: 11,4%
2011: 16,2%
2012: 22,5%
2013: 27,2%

10. Ποσοστό των Ελλήνων που έκαναν διακοπές

2009: 51%
2010: 41%
2011: 38%
2012: 31%


11. Η εξέλιξη του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών

 12. Οι προβλέψεις του πρωτου μνημονίου για τα βασικά μεγέθη

13. ΑΕΠ - ανεργία

 Πηγή: PRAXIS