Οι σύμβουλοι επιχειρήσεων, προκειμένου να χαράξουν την πολιτική μιας
επιχείρησης, χρειάζεται -προφανώς- να μελετήσουν διάφορα δεδομένα. Αυτά
τα δεδομένα είναι είτε ενδοεπιχειρησιακά είτε εξωεπιχειρησιακά. Για να
μη κουράσω τον αναγνώστη με "επιστημονικές" αναλύσεις, θα πω
επιγραμματικά ότι τα οικονομικά στοιχεία αναλύονται με δυο τρόπους: οριζοντίως και καθέτως.
Για παράδειγμα, αν θέλω να δω πώς πάνε οι δουλειές τής επιχείρησης που
με ενδιαφέρει και ποια είναι η δυναμική της, μελετώ την πορεία του
τζίρου της την τελευταία πενταετία. Αυτή είναι μια κάθετη ανάλυση.
Από μόνη της, αυτή η ανάλυση δεν μου δίνει σοβαρά αποτελέσματα. Πρέπει να δω παράλληλα τι κάνουν οι άλλες επιχειρήσεις του κλάδου σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Δηλαδή, να κάνω μια οριζόντια ανάλυση. Αν καθέτως διαπιστώνω ότι ο τζίρος μου αυξάνεται π.χ. κατά 5% ετησίως αλλά ο κλάδος παρουσιάζει μέση αύξηση τζίρου 15%, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Αντίστοιχα, αν εγώ βρίσκομαι σε ύφεση 5% αλλά ο κλάδος μου σημειώνει υστέρηση κατά 15%, είμαι μια χαρά (*). Αυτά τα ολίγα ως εισαγωγή και συνεχίζω.
Άκουγα τον πρωθυπουργό να πλέει σε πελάγη ευτυχίας και αλλοιθώρισα. Και τί δεν μας είπε το άτομο! Τί για "φως στην άκρη του τούνελ" μίλησε, τί για "μέτρα που ανακουφίζουν την κοινωνία", τί για "επιτάχυνση στην ανταγωνιστικότητα", τί για Ελλάδα που είναι "θωρακισμένη", τί για μέλλον που "ατενίζουμε με μεγαλύτερη σιγουριά"... Πώς να μη πάθεις ένα ψιλοϊσχαιμικό με τόσες παπαριές; Πώς να μη μαδήσεις την κοτσίδα σου όταν τον ακούς να μιλάει για "τρεις μεγάλους πολιτικούς", εννοώντας τον Μιττεράν, την Θάτσερ (!) και τον...Ρέηγκαν (!!); Πώς να μη σκίσεις τα πτυχία σου όταν τον βλέπεις να κορδώνεται επειδή "η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει την ομαλή της χρηματοδότηση τα επόμενα χρόνια, έχει επιτύχει μέσα σε λίγους μήνες μεταρρυθμίσεις που δεν είχαν γίνει επί δεκαετίες";
Ας διατηρήσουμε, όμως, την ψυχραιμία μας κι ας προσπαθήσουμε να βρούμε πού διάβολο βασίζεται η αισιοδοξία τού πρωθυπουργού. Πάμε, λοιπόν, να αναλύσουμε τα πράγματα οριζοντίως και καθέτως, σύμφωνα με όσα είπαμε στην αρχή.
Τί δείχνει η οριζόντια ανάλυση; Ποιά χώρα πάει καλά, ώστε να μας κάνει να πιστεύουμε πως μπορεί να της μοιάσει και η Ελλάδα; Οι ΗΠΑ ψάχνονται με τα ελλείμματά τους, που ξεπέρασαν για τέταρτη χρονιά το 1 τρισ. δολλάρια. Η Γερμανία καταγράφει μείωση στην βιομηχανική της παραγωγή, παρ' ότι τα μεροκάματά της είναι από τα χαμηλώτερα στην Ευρωζώνη. Η Ολλανδία άρχισε να σφίγγει το ζωνάρι. Η Αυστρία ανησυχεί για τις τράπεζές της. Η Ιαπωνία κόβει συνεχώς χρήμα, προσπαθώντας να συμμαζέψει το εξωτερικό της χρέος. Η Φινλανδία κινείται σε τροχιά αποβιομηχανοποίησης. Τα χάλια τής Γαλλίας όσο πάνε και χειροτερεύουν. Η Ιταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Πορτογαλία και Ιρλανδία βυθίζονται σαν σε κινούμενη άμμο, παρ' ότι αποσπούν κολακευτικά σχόλια επειδή τηρούν κατά γράμμα τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα μνημόνιά τους. Με δυο λόγια, όλα τα "μαγαζιά" πάνε κατά διαόλου. Από πού κι ως πού, λοιπόν, πηγάζει η αισιοδοξία τού Αντώνη; Άβυσσος η ψυχή τού ανθρώπου, ακόμη κι αν είναι πρωθυπουργός...
Αν δούμε την κατάσταση και καθέτως, το τοπίο γίνεται ακόμη σκοτεινότερο. Μετά από 3 χρόνια κατακεφαλιές, περικοπές, συμμαζέματα και κάθε λογής μεταρρυθμίσεις, το ΑΕΠ εξακολουθεί να μειώνεται και η ύφεση δεν λέει να σταματήσει. Η ανεργία όσο πάει και φουντώνει, δείχνοντας σήμερα ένα εκατομμύριο λιγώτερους εργαζόμενους απ' ότι ανέργους. Αν έχεις την ατυχία να είσαι νέος, πρέπει να κάνεις τάματα επί ταμάτων για να βρεις μια δουλειά τής κακιάς ώρας (κι αυτή κακοπληρωμένη). Αν αρρωστήσεις, κλάφτα. Αν γεράσεις και πρέπει να επιβιώσεις με την σύνταξή σου, διπλοκλάφτα. Αν νομίζεις ότι παρατραβηχτήκατε στο παράνομο με το ταίρι σου και σκέφτεσαι να βάλετε επί τέλους την κουλούρα, ξέχνα το καθ' ότι πώς θα ζήσετε; Κι ενώ όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τώρα καταλάβαμε απολύτως τι παναπεί "κάθε πέρσυ και καλύτερα", ο Αντώνης βλέπει "φως στην άκρη τού τούνελ". Μάλλον, εκείνη η ζημιά που έπαθε στο μάτι αμέσως μετά τις εκλογές, ήταν πολύ σοβαρώτερη απ' όσο νόμιζαν οι γιατροί του...
Συνελόντι ειπείν, η αισιοδοξία τού πρωθυπουργού μας δεν τεκμηριώνεται από πουθενά και με τίποτε. Κι όλα αυτά τα βαρύγδουπα που λέει, δεν είναι παρά πομφόλυγες. Κοινώς, σαπουνόφουσκες. Κι ακόμη πιο κοινώς, χοντρομαλακίες. Και οριζοντίως και καθέτως.
(*) Όπως έχω σημειώσει κι άλλες φορές κατά το παρελθόν, ας μη σπεύσουν οι οικονομολόγοι να με κατηγορήσουν για...χοντράδες. Αφ' ενός μεν προσπαθώ να είμαι απλός και κατανοητός, αφ' ετέρου δε ένα σημείωμα στο ιστολόγιό μου γράφω κι όχι διδακτορική εργασία.
πηγή: cogito ergo sum
Από μόνη της, αυτή η ανάλυση δεν μου δίνει σοβαρά αποτελέσματα. Πρέπει να δω παράλληλα τι κάνουν οι άλλες επιχειρήσεις του κλάδου σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Δηλαδή, να κάνω μια οριζόντια ανάλυση. Αν καθέτως διαπιστώνω ότι ο τζίρος μου αυξάνεται π.χ. κατά 5% ετησίως αλλά ο κλάδος παρουσιάζει μέση αύξηση τζίρου 15%, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Αντίστοιχα, αν εγώ βρίσκομαι σε ύφεση 5% αλλά ο κλάδος μου σημειώνει υστέρηση κατά 15%, είμαι μια χαρά (*). Αυτά τα ολίγα ως εισαγωγή και συνεχίζω.
Άκουγα τον πρωθυπουργό να πλέει σε πελάγη ευτυχίας και αλλοιθώρισα. Και τί δεν μας είπε το άτομο! Τί για "φως στην άκρη του τούνελ" μίλησε, τί για "μέτρα που ανακουφίζουν την κοινωνία", τί για "επιτάχυνση στην ανταγωνιστικότητα", τί για Ελλάδα που είναι "θωρακισμένη", τί για μέλλον που "ατενίζουμε με μεγαλύτερη σιγουριά"... Πώς να μη πάθεις ένα ψιλοϊσχαιμικό με τόσες παπαριές; Πώς να μη μαδήσεις την κοτσίδα σου όταν τον ακούς να μιλάει για "τρεις μεγάλους πολιτικούς", εννοώντας τον Μιττεράν, την Θάτσερ (!) και τον...Ρέηγκαν (!!); Πώς να μη σκίσεις τα πτυχία σου όταν τον βλέπεις να κορδώνεται επειδή "η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει την ομαλή της χρηματοδότηση τα επόμενα χρόνια, έχει επιτύχει μέσα σε λίγους μήνες μεταρρυθμίσεις που δεν είχαν γίνει επί δεκαετίες";
Ας διατηρήσουμε, όμως, την ψυχραιμία μας κι ας προσπαθήσουμε να βρούμε πού διάβολο βασίζεται η αισιοδοξία τού πρωθυπουργού. Πάμε, λοιπόν, να αναλύσουμε τα πράγματα οριζοντίως και καθέτως, σύμφωνα με όσα είπαμε στην αρχή.
Τί δείχνει η οριζόντια ανάλυση; Ποιά χώρα πάει καλά, ώστε να μας κάνει να πιστεύουμε πως μπορεί να της μοιάσει και η Ελλάδα; Οι ΗΠΑ ψάχνονται με τα ελλείμματά τους, που ξεπέρασαν για τέταρτη χρονιά το 1 τρισ. δολλάρια. Η Γερμανία καταγράφει μείωση στην βιομηχανική της παραγωγή, παρ' ότι τα μεροκάματά της είναι από τα χαμηλώτερα στην Ευρωζώνη. Η Ολλανδία άρχισε να σφίγγει το ζωνάρι. Η Αυστρία ανησυχεί για τις τράπεζές της. Η Ιαπωνία κόβει συνεχώς χρήμα, προσπαθώντας να συμμαζέψει το εξωτερικό της χρέος. Η Φινλανδία κινείται σε τροχιά αποβιομηχανοποίησης. Τα χάλια τής Γαλλίας όσο πάνε και χειροτερεύουν. Η Ιταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Πορτογαλία και Ιρλανδία βυθίζονται σαν σε κινούμενη άμμο, παρ' ότι αποσπούν κολακευτικά σχόλια επειδή τηρούν κατά γράμμα τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα μνημόνιά τους. Με δυο λόγια, όλα τα "μαγαζιά" πάνε κατά διαόλου. Από πού κι ως πού, λοιπόν, πηγάζει η αισιοδοξία τού Αντώνη; Άβυσσος η ψυχή τού ανθρώπου, ακόμη κι αν είναι πρωθυπουργός...
Αν δούμε την κατάσταση και καθέτως, το τοπίο γίνεται ακόμη σκοτεινότερο. Μετά από 3 χρόνια κατακεφαλιές, περικοπές, συμμαζέματα και κάθε λογής μεταρρυθμίσεις, το ΑΕΠ εξακολουθεί να μειώνεται και η ύφεση δεν λέει να σταματήσει. Η ανεργία όσο πάει και φουντώνει, δείχνοντας σήμερα ένα εκατομμύριο λιγώτερους εργαζόμενους απ' ότι ανέργους. Αν έχεις την ατυχία να είσαι νέος, πρέπει να κάνεις τάματα επί ταμάτων για να βρεις μια δουλειά τής κακιάς ώρας (κι αυτή κακοπληρωμένη). Αν αρρωστήσεις, κλάφτα. Αν γεράσεις και πρέπει να επιβιώσεις με την σύνταξή σου, διπλοκλάφτα. Αν νομίζεις ότι παρατραβηχτήκατε στο παράνομο με το ταίρι σου και σκέφτεσαι να βάλετε επί τέλους την κουλούρα, ξέχνα το καθ' ότι πώς θα ζήσετε; Κι ενώ όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τώρα καταλάβαμε απολύτως τι παναπεί "κάθε πέρσυ και καλύτερα", ο Αντώνης βλέπει "φως στην άκρη τού τούνελ". Μάλλον, εκείνη η ζημιά που έπαθε στο μάτι αμέσως μετά τις εκλογές, ήταν πολύ σοβαρώτερη απ' όσο νόμιζαν οι γιατροί του...
Συνελόντι ειπείν, η αισιοδοξία τού πρωθυπουργού μας δεν τεκμηριώνεται από πουθενά και με τίποτε. Κι όλα αυτά τα βαρύγδουπα που λέει, δεν είναι παρά πομφόλυγες. Κοινώς, σαπουνόφουσκες. Κι ακόμη πιο κοινώς, χοντρομαλακίες. Και οριζοντίως και καθέτως.
(*) Όπως έχω σημειώσει κι άλλες φορές κατά το παρελθόν, ας μη σπεύσουν οι οικονομολόγοι να με κατηγορήσουν για...χοντράδες. Αφ' ενός μεν προσπαθώ να είμαι απλός και κατανοητός, αφ' ετέρου δε ένα σημείωμα στο ιστολόγιό μου γράφω κι όχι διδακτορική εργασία.
πηγή: cogito ergo sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου