Ακούγοντας μουσικές από τα 70s της Γκάνα

Ακούγοντας μουσικές από τα 70s της Γκάνα (http://www.weirdfishesradio.gr/#listen ) διάβασα και το δελτίο τύπου για την ομιλία του Αλέξη στην ΕΤΗΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ, τις προάλλες, Πέμπτη, 18 Απριλίου 2013.

Το όλο γλείψιμο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Αντιγράφω το σημείο 4.
Και τραβώ τις κωλότριχές μου (αντιγράφοντας την κορυφαία στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης, την μόνη ίσως που κόπηκε on air, όταν εκείνος ο μέγιστος αλητήριος, απευθυνόμενος στην όμορφη Τατιάνα Στεφανίδου, της είπε, «τι να πώ κυρά Τατιάνα μου. Τράβηξα τις κωλότριχές μου…»). Και καλά, ο Τσίπρας ένα βλήμα είναι, μεταμοντέρνο κατασκεύασμα της τηλεόρασης και προϊόν της αδυναμίας των μικροαστών να αποδεχτούν την καπιταλιστική πραγματικότητα, που φαντασιώνεται την πρωθυπουργία…Οι από δίπλα του, ντεμέκ μαρξιστές και υπάλληλοι του (αστικού, αστικότατου πανεπιστημίου για να μην ξεχνιόμαστε), δεν του βάζουν φρένο. Τόση τους έλκει η προοπτική να υπουργίσουν και να ξεφτιλιστούν…



4. Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη καταπολέμηση της ανεργίας.

Φίλες και φίλοι ο νέος εθνικός μας στόχος, δε μπορεί να είναι άλλος από το να

ξανακερδίσουμε την εργασία στο τόπο μας.

Ο εκτροχιασμός της ανεργίας στο επίπεδο του ενός τρίτου του εργατικού δυναμικού,

καταρρίπτοντας μάλιστα κάθε μήνα πανευρωπαϊκά ρεκόρ, δεν αποτελεί απλώς πρόβλημα

οικονομικό και κοινωνικό.

Είναι πρόβλημα υπαρξιακό.

Είναι πρόβλημα εθνικό.

Γι’ αυτό σκοπεύουμε να προχωρήσουμε σε δημόσιες επενδύσεις ταχείας απόδοσης.

Όχι για να εκτοπίσουμε τις ιδιωτικές. Αλλά για να τις ενθαρρύνουμε.

Είναι, άλλωστε, γνωστό, ότι με την οικονομία σε βαθειά και παρατεταμένη ύφεση, αλλά

και σε παγίδα ρευστότητας, μόνον ο δημόσιος τομέας μπορεί να σηκώσει το μεγάλο βάρος να

την ανατάξει.

Και ότι, σ’ αυτήν την περίπτωση, οι δημόσιες επενδύσεις προκαλούν crowding-in. Και

όχι crowding-out, όπως λένε οι ορθόδοξοι οικονομολόγοι.

Παράλληλα, θα προχωρήσουμε και σε όλες τις αναγκαίες θεσμικές και άλλες

πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας.

Και για να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας βραχυπρόθεσμα. Αλλά, κυρίως, για

να στηρίξουμε κοινωνικές ομάδες υψηλού κινδύνου, ως ανάχωμα στην ανθρωπιστική κρίση

που προκαλεί η μνημονιακή λιτότητα.

Υπενθυμίζουμε ότι στη Γαλλία, ο κοινωνικός τομέας της οικονομίας αγγίζει σχεδόν το

20% της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας, ενώ στην Ελλάδα λιγότερο από 3%.

Αλλά η μάχη για την ανάσχεση της ανεργίας, για τη διασφάλιση της μη αντιστρέψιμης

καθοδικής τάσης της, η μάχη για την αύξηση της απασχόλησης, δεν θα είναι νικηφόρα, χωρίς

την άμεση κινητοποίηση του συνόλου του παραγωγικού δυναμικού της χώρας.

Γιατί χωρίς την αποφασιστική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και του επιχειρηματικού

κόσμου της χώρας η ανεργία δεν μπορεί να ηττηθεί.

Παρατήρησα, κύριε Πρόεδρε, ότι η Ένωσή σας έχει υιοθετήσει το σύνθημα του

«πατριωτικού επιχειρείν», όπως το ονομάσατε.

Το οποίο και συνοψίσατε στο τρίπτυχο των επιλογών: «μένουμε στην Ελλάδα»,

«δημιουργούμε απασχόληση στην Ελλάδα», «δημιουργούμε πλούτο στην Ελλάδα».

Μπορώ να εικάσω, λοιπόν, ότι συμφωνούμε πως είναι πατριωτικό και δημοκρατικό

καθήκον όλων μας, να συστρατευτούμε τώρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Σας διαβεβαιώνουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι εμείς, ως η επόμενη κυβέρνηση του τόπου,

θα διευκολύνουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία των παραγωγικών επενδύσεων.

Την ιδιωτική πρωτοβουλία όμως που αναλαμβάνει επιχειρηματικό ρίσκο.

Όχι την πειρατική πρωτοβουλία που έρχεται να λεηλατήσει τους λιγοστούς πόρους

μιας ασθενούς οικονομίας.

Αλλά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας των παραγωγικών επενδύσεων που

δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και υψηλή προστιθέμενη αξία στην οικονομία, με

σεβασμό στους εργασιακούς και περιβαλλοντικούς νόμους.

Σας διαβεβαιώνουμε λοιπόν ότι θα σταθούμε αρωγοί στην ιδιωτική πρωτοβουλία και

στην υγιή επιχειρηματικότητα.

Σας διαβεβαιώνουμε, όμως, ταυτόχρονα και με την ίδια ένταση ότι θα δώσουμε τέλος

στην ψευδώνυμη ιδιωτική πρωτοβουλία των αποκρατικοποιήσεων.

Που είναι ο πνεύμονας της κρατικοδίαιτης διαπλοκής.

Αυτή η φάμπρικα θα κλείσει.

Και επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, μία επισήμανση, η οποία, βεβαίως, δεν αφορά εσάς

ή τα μέλη σας:

Δυστυχώς, μόνον σ’ αυτό το οριακό σημείο για τη χώρα, έγινε αντιληπτό σχεδόν απ’

όλους -με τη θλιβερή, ίσως, εξαίρεση μιας διαρκώς συρρικνούμενης μειοψηφίας ιδιοτελών και

άλλων νεοφιλελεύθερων κεκρακτών - ‘ότι η ολοένα αυξανόμενη ανεργία και η διευρυνόμενη

φτώχεια, συνιστούν επενδυτικό κίνδυνο και όχι επενδυτικό κίνητρο.