Ενώ ο έρωτας είναι κάτι το σύνηθες, ο αληθινός έρωτας είναι σπάνιος. Και πιστεύω ότι λίγοι άνθρωποι έχουν την τύχη να τον βιώσουν. Οι διαδρομές του συνηθισμένου έρωτα είναι καλά περπατημένες και τα σημάδια του γνωστά – μαγνητική έλξη, εμμονή, σεξουαλική ικανοποίηση, συχνά αυτοθυσία, η επιθυμία να συνδυαστούν τα DNA. Ο αληθινός έρωτας, όμως, τραβάει το δικό του δρόμο διαμέσου αχαρτογράφητων περιοχών. Δεν γνωρίζει εμπόδια, φραγμούς ή όρια. Είναι δύσκολο να τον ορίσεις, δεν είναι μετρήσιμος, φαίνεται να είναι επιστημονικά ασαφής. Αλλά ξέρω ότι υπάρχει. Απλά δεν μπορώ να το αποδείξω.
«Μπορεί να είμαστε όλοι αναγκασμένοι να υποκύψουμε στην Ιστορία, αναλογιζόταν, μπορεί και όχι – το ν’ αρνηθούμε όμως να φάμε όλο αυτό το σκατό από επώνυμες και συγκεκριμένες πηγές – ε, αυτό, μπορεί να είναι μια διαφορετική ιστορία» Thomas Pynchon, Vineland
Μεταγνώσεις
«Ηταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε, πηγαίναμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίναμε όλοι στο αντίθετό του»
Ch Dickens, A Tale of Two Cities
«Εσύ κι εγώ Ζόιντ, είμαστε σαν τον Μπιγκ Φουτ. Οι καιροί περνούν, εμείς ποτέ δεν αλλάζουμε…»
Τ Πύντσον, Vineland
«Οι άνθρωποι κάνουν την ίδια τους την Ιστορία, δεν την κάνουν όμως κάτω από ελεύθερες συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.»
K Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη
«Αυτοί που ελέγχουν το Μικροσκοπικό, ελέγχουν τον κόσμο»
Τ Πύντσον, Mason & Dixon
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013
Tι Πιστεύω αλλά δεν μπορώ να Αποδείξω (9)
Ενώ ο έρωτας είναι κάτι το σύνηθες, ο αληθινός έρωτας είναι σπάνιος. Και πιστεύω ότι λίγοι άνθρωποι έχουν την τύχη να τον βιώσουν. Οι διαδρομές του συνηθισμένου έρωτα είναι καλά περπατημένες και τα σημάδια του γνωστά – μαγνητική έλξη, εμμονή, σεξουαλική ικανοποίηση, συχνά αυτοθυσία, η επιθυμία να συνδυαστούν τα DNA. Ο αληθινός έρωτας, όμως, τραβάει το δικό του δρόμο διαμέσου αχαρτογράφητων περιοχών. Δεν γνωρίζει εμπόδια, φραγμούς ή όρια. Είναι δύσκολο να τον ορίσεις, δεν είναι μετρήσιμος, φαίνεται να είναι επιστημονικά ασαφής. Αλλά ξέρω ότι υπάρχει. Απλά δεν μπορώ να το αποδείξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου