Μαρξισμός στον 21ο Αιώνα - Η εικόνα μέσα από νεοφιλελεύθερους δείκτες

Όπως είναι σχετικά γνωστό, ο Μαρξ ψηφίστηκε (Ιούλιος 2005) ως ο σημαντικότερος στοχαστής όλων των εποχών από τους ακροατές του BBC (oρθότερα από τους συνδρομητές του Melvyn Bragg newsletter. Να σημειωθεί  ότι η επισκεψιμότητα στο site αυξήθηκε κατά 100% κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας και κατά 47% τις επόμενες μέρες.

O Hobwsbawm σωστά γράφει ότι δεν πρέπει να δοθει ιδιαίτερη σημασία στην πρωτιά αυτή αλλά δεν εξηγεί γιατί (E Hobsbawm, Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο. Μαρξ και Μαρξισμός 1840-2011, εκδόσεις Θεμέλιο).

Η γνώμη μου είναι ότι ο Hobwsbawm λέει αυτό το πράγμα γιατί έχει υπόψη του ότι οι ακροατές του Bragg που ψήφισαν τον Μαρξ κινητοποιήθηκαν για το λόγο αυτό - κάτι που φαίνεται και από τις νύξεις του Economist σε αναγνώστες του να ψηφίσουν David Hume. Σημειώνει όμως ότι "αν πληκτρολογήσετε το όμομα του (του Μαρξ) στο Google θα διαπιστώσετε ότι εμφανίζεται συχνότερα από πολλούς μεγάλους διανοητές και μόνον ο Δαρβίνος και ο Αϊστάιν τον ξεπερνούν, ενώ προπορεύευται κατά πολύ από τον Φρόυντ και τον Άνταμ Σμιθ.

 Ένα update με όλα τα ονόματα και με ένα google mean index (gmi) δικό μου που είναι σίγουρα πιο αντιπροσωπευτικό από το google search του Hobsbawm, δίνει (o Adam smith και ο Freud δίνουν πολύ μεγάλο αποτέλεσμα σε μια από τις συνιστώσες του gmi (επίθετο χωρίς εισαγωγικά, λογικό αφού Smith=Παπαδόπουλος-και αυτή η συνιστώσα εξαιρείται από το  mean) την παρακάτω 14άδα:

Ο Καρλ είναι στην 5η θέση, πίσω από τον δικό μας, τον Smith (που είναι σχετικά αβέβαιο λόγω επιθέτου, αν και προσπάθησα να ελαχιστοποιήσω την ετερογένεια των αποτελεσμάτων), τον Δαρβίνο και τον Αινστάιν. Αν αφαιρέσουμε τον αβέβαιο Smith, τα αποτελέσματα μου συμφωνούν με αυτά του Hobwsbawm - με την εξαίρεση του δικού μας, που είναι πιθανόν ο hobsbawm να μην τον συμπεριέλαβε στους  μεγάλους διανοητές (sorry για την "εθνικιστική" εκτροπή αλλά τα εγγλεζάκια, ανεξάρτητα από πολιτικο-ιδεολογικό προσανατολισμό τους και τα ρέστα, όταν μετράνε, σχεδόν πάντα, αφού δείξουν ότι έχουν δει τα παντα, βλέπουν σταθερά το μουνί της μαμάς τους).

Πέραν αυτών, αν μετρήσουμε "ιντερνετικά" την "επιρροή" των ιδεών των παραπάνω, έχουμε:

(Οι ιδέες των παραπάνω συμπυκνώθηκαν αναγκαστικά σε -isms... Επέλεξα να συγκρίνω τους παρακάτω 9 -ισμούς (o ψυχαναλυτισμός δεν συγκροτήθηκε ακόμη επαρκώς ως τέτοιος και παραμένει απλή ανάλυση - επομένως δεν τον λαμβάνω υπόψη μου. Φυσικά, υπάρχουν πολλοί ακόμη αλλά νομίζω ότι οι μήτρες είναι εδώ ):

1. Γερμανικός ιδεαλισμός (German idealism)
2. Θετικισμός (Positivism)
3. Μαρξισμός (Marxism)
4. Νεοφιλελευθερισμός (Neoliberalism)
5. Πραγματισμός (Pragmatism)
6. Υπαρξισμός (Existentialism)
7. Υπερβατισμός (Transcendentalism)
8. Φιλελευθερισμός (Liberalism)
9. Ωφελιμισμός (Utilitarianism)

1.  google mean index (gmi), όπου ο Μαρξισμός  είναι κυρίαρχος

         

2. wiki index

όπου ο Μαρξισμός χάνει μόνο από τον μπαμπέση Ωφελιμισμό.

3. amazon index όπου, αν όχι κυριαρχος, δείχνει τον κώλο του στον εμετικό φιλελευθερισμό

4. lib auth index (lai) (με τον οποίο περνάμε στους ακαδημαϊκούς, με τον lai να είναι ο δείκτης που αναφέρεται στη σχετική  ακαδημαϊκή έρευνα του Αριστοτέλειου ΠΘ. Ο lai ορίζεται ως το κλάσμα (%) των αποτελεσμάτων στο πεδίο "τίτλος" προς τα αποτελέσματα στο πεδίο "κυρίως κείμενο".

4a. Και για να μη στενοχωρήσω τους φίλους μου, φιλελεύθερους και νεοφιλελεύθερους  μακεδόνες ακαδημαϊκούς τα αποτελέσματα στο πεδίο "πλήρες κειμενο" δίνουν κυρίαρχο το φιλελευθερισμό

4b. Όπως επίσης και στο πεδίο "Τιτλος". Αλλά στον lai (που, ας πούμε, δείχνει συσχέτιση τίτλου περιεχομένου, χάνουν).

5. Aν ανοιχτούμε και δούμε τα αποτελέσματα στο muse (a leading provider of digital humanities  and social sciences contents), και ειδικά τον ανάλογο με τον lai δείκτη mui (τίτλος/πλήρες κείμενο), θα δούμε τον Μαρξισμό να πέφτει στην 6η θέση.

6. Τα ίδια (και χειρότερα) με τον wiley index όπου ο Μαρξιμός καταρρέει στην προτελεταία θέση. 

7. Καλύτερα στον taylor-francis index (tfi):

8. Όπως και στον spinger-index (spi)

Συμπεράσματα: Ο Μαρξ και οι ιδεές του έχει το δυναμικό του ποπ σταρ (κάτι που είναι πολύ σημαντικό) αλλά η ακαδημαϊκή ανάλυση είναι λιγότερο σημαντική (τουλάχιστον από ποσοτική άποψη) από ό,τι φάινεται. Και στον 21ο αιώνα, ακόμα λιγότερη.

Επομένως;