Πιστεύω ότι η ζωή είναι πανταχού παρούσα στο σύμπαν και η ζωή στον πλανήτη μας
είναι αποτέλεσμα ενός πανσπερμικού γεγονότος. Η ιδέα της πανσπερμίας γεννήθηκε
στο μυαλό του Svante Arrhenius, ο οποίος πίστευε ότι η
ζωή στη γη προήλθε μάλλον από μικροοργανισμούς που έφτασαν στον πλανήτη από το
εξώτερο σύμπαν και αναπτύχθηκε περαιτέρω από τον Francis Crick ο οποίος υπέθεσε ότι οι αρχέγονοι
μικροοργανισμοί ήρθαν στη γη με έναν πύραυλο που στάλθηκε από κάποιον εξωγήινο
πολιτισμό (μια ενέργεια που ο Crick αποκάλεσε «κατευθυνόμενη πανσπερμία).
DNA, RNA και ζωή βασισμένη στον άνθρακα θα βρεθεί οπουδήποτε
υπάρχει νερό και η έρευνα γίνει με τα σωστά εργαλεία. Το αν θα μπορέσουμε να
αποδείξουμε ότι ανακαλύψαμε ζωή θα εξαρτηθεί από τις ικανότητές μας να βελτιώσουμε
την τηλεανίχνευση απόμακρων συστημάτων.
Και αυτό, με τη σειρά του, θα εξαρτηθεί από το αν καταφέρουμε να επιβιώσουμε ως
είδος για μια σημαντική και επαρκούσα χρονική περίοδο.
Όπως είδαμε πρόσφατα με την ανάλυση αλληλουχιών του DNA μικροοργανισμών που συλλέχτηκαν στη θάλασσα των Σαργασσών, όταν η έρευνα γίνεται
με καινούργια και ευαίσθητα εργαλεία, η ζωή ανιχνεύεται σε αφθονία στον κόσμο
των μικροοργανισμών.
Με την ανάλυση του γενετικού κώδικα μικροοργανισμών που
επιβίωσαν σε περιβάλλοντα θερμοκρασιών από μηδέν βαθμών Κελσίου έως και πάνω από
το σημείο βρασμού του νερού ή σε περιβάλλοντα τόσο όξινα ή αλκαλικά που θα
προκαλούσαν άμεση διάβρωση του ανθρώπινου δέρματος, αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε
όλο το φάσμα της ζωής. Πιθανοί δείκτες της πανσπερμίας είναι μικροοργανισμοί όπως
το βακτήριο Deinococcus radiodurans, το οποίο μπορεί να επιβιώσει σε ιονίζουσα
ακτινοβολία εκατομμυρίων rads (radiaton absorbed dose) και να αφυδατωθεί μετά από πολλά χρόνια, πιθανώς χιλιετίες. Μέσα με μερικές
ώρες από την επανείσοδό τους σε υγρό περιβάλλον τα μικρόβια αυτά μπορούν να επιδιορθώσουν
οποιαδήποτε βλάβη έχει υποστεί το DNA τους.
Η ανθρωποκεντρική άποψη που έχουμε για τη ζωή είναι τελείως
ατεκμηρίωτη. Από τα εκατομμύρια γονιδίων που ανακαλύπτουμε συνεχώς σε όλους οργανισμούς,
έχουμε μάθει ότι ένας πεπερασμένος αριθμός εξ αυτών εμφανίζεται ξανά και ξανά
και τα οποία θα μπορούσαν πολύ εύκολα να έχουν φτάσει στη γη με έναν μετεωρίτη ή
με τη διαγαλαξιακή σκόνη.
Η πανσπερμία έχει να κάνει με το πώς η ζωή διεσπάρη μέσα
στο σύμπαν. Εμείς, εδώ στη Γη, συμμετέχουμε σ’ αυτήν εκτοξεύοντας
δισεκατομμύρια μικρόβια στο συμπαντικό χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου