Ξυδο-στατιστικά

Ένα update της παγκόσμιας ξυδοστατιστικής που είχα δώσει πέρυσι τέτοιον καιρό "Αλκοόλ - Πόσο, τί πίνουν και πόσο το πληρώνουν στον κόσμο" για να δούμε (ως ένα βαθμό βαθμό (οινοπνεύματος)) την επίδραση της κρίσης που μας "αποχαιρετά" σε μια από τις ιερότερες συνήθειες του είδους (το ραπόρτο του WHO (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) για το 2011 έχει στοιχεία μέχρι το 2008 ενώ το ραπόρτ του 2014 μέχρι και το 2012.

Η τελική δεκάδα άλλαξε κατά 20% αφού Εσθονία και Σλοβενία την αποχαιρέτησαν πέφτοντας στις θέσεις 28 και 24, αντίστοιχα. Τα νέα μέλη της παγκόσμιας δεκάδας βαρελοφρόνων (Λιθουανία και Σλοβακία), ανέβηκαν από τις θέσεις 12 και 18, αντίστοιχα (τα λίτρα στον πίνακα αναφέρονται σε καθαρό οινόπνευμα).

Η Λευκορωσία έκανε ένα μεγάλο άλμα υπερακοντίζοντας την Μολδαβία, ενώ η 2η το 2011 Τσεχία κατέρρευσε στην 9η θέση μειώνοντας κατά 21% την κατανάλωση της και μοιράζεται την όλη δόξα με το πολύ "διαφορετικό" κράτος της Σλοβακίας. Η συνολική εικόνα στην πρώτη δεκάδα δείχνει μια μέση μείωση στην κατανάλωση περίπου 6%

Στις  χώρες με τη μικρότερη κατανάλωση

είχαμε επίσης αλλαγή κατά 20% αφού Αίγυπτος και Κομόρες πήραν τις θέσεις του Αφγανιστάν και της Σομαλίας. Εδώ η συνολική εικόνα δείχνει μέση αύξηση της κατανάλωσης  περίπου 130%, κυρίως λόγω της καταπληκτικής Υεμένης που αύξησε την ξυδοκατανάλωση κατά 1400% και δευτερεόντως του Πακιστάν (+66,7%).

Στην ΕΕ υπήρχαν κάποιες αλλαγές

Εσθονία και Σλοβενία κατέρρευσαν από την 3η και 5η θέση στην 21η και 15η αντίστοιχα, ενώ Φινλανδία και Λεττονία ανέβηκαν σημαντικά. Έχουμε μια μέση γενική μείωση κατά 8.5% ενώ η Ελλάδα παρέμεινε στην 23η θέση μειώνοντας ελαφρά την ξυδοκατανάλωση κατά 4% περίπου. Η Ιταλία τη μείωσε κατά 37%.

Οι άλλες παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις επίσης μείωσαν την κατανάλωσή της. Αλλά οι μελλοντικές δυνάμεις φαίνεται ότι  έχουν αποφασίσει πως καθώς γίνονται πλουσιότερες και ισχυρότερες να τα κοπανένε και συχνότερα (με την εξαίρεση της Βραζιλίας - αν και είναι πιθανόν να δούμε σημαντική αύξηση στο ξύδιασμα μετά τον blitzkrieg βιασμό που υπέστησαν από τα στούκας  του καθαρόαιμου αρίου Γιοάχιμ Λεβ).

Αν δούμε τις προτιμήσεις των εθνών στα ξύδια (χωρίζοντας τους ξυδάκηδες: σε μπυράκηδες, κρασάκηδες και σε spiritάκηδες (ή γνήσιους ξυδάκηδες)), έχουμε πρωτιά των μπυράκηδων με 40%, δεύτερους τους spiritάκηδες με 31% και τρίτους τους κρασάκηδες με 26% (το υπόλοιπο 3% προτιμά άλλα ξύδια, πχ σάκε).

Και αν κατατάξουμε τα έθνη σε μπυράκηδες, κρασάκηδες και σε spiritάκηδες (καταχωρώντας στην αντίστοιχη ξυδοκατηγορία όσα έθνη έχουν > 40% προτίμηση), δεν έχουμε και πολλές εκπλήξεις:

Οι κρασάκηδες χάνουν από τους  spiritάκηδες λόγω Ινδίας.

Αν και διαφαίνεται μια πτωτική τάση στο ξύδιασμα λόγω της κρίσης, δεν είναι ξεκάθαρο το φαινόμενο και θέλει πιο σοφιστικέ στατιστική ανάλυση για να υποδειχθούν σαφέστερες τάσεις (που παίζουν από περιοχή σε περιοχή, από κουλτούρα σε κουλτούρα και απ΄έθνος σε έθνος). Πάντως, αν αυθαίρετα δεχτούμε την (σε πρώτο επίπεδο) σχέση:

ανάπτυξη = ξύδιασμα πάνω, ύφεση=ξύδιασμα κάτω

και δούμε τις μελλοντικές εκτιμήσεις του WHO για το 2025 συγκριτικά με το 2014, έχουμε δυο ομάδες εθνών:

τους Ανωξυδιάρηδες που είναι η μειοψηφία (12 έθνη στα 39)

και τους Κατωξυδιάρηδες (26/39 έθνη)

και την Κύπρο για την οποία, ίσα ποτήρι ίσα ξύδια....

Πηγή: WHO

Μαρξισμός στον 21ο Αιώνα - Η εικόνα μέσα από νεοφιλελεύθερους δείκτες

Όπως είναι σχετικά γνωστό, ο Μαρξ ψηφίστηκε (Ιούλιος 2005) ως ο σημαντικότερος στοχαστής όλων των εποχών από τους ακροατές του BBC (oρθότερα από τους συνδρομητές του Melvyn Bragg newsletter. Να σημειωθεί  ότι η επισκεψιμότητα στο site αυξήθηκε κατά 100% κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας και κατά 47% τις επόμενες μέρες.

O Hobwsbawm σωστά γράφει ότι δεν πρέπει να δοθει ιδιαίτερη σημασία στην πρωτιά αυτή αλλά δεν εξηγεί γιατί (E Hobsbawm, Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο. Μαρξ και Μαρξισμός 1840-2011, εκδόσεις Θεμέλιο).

Η γνώμη μου είναι ότι ο Hobwsbawm λέει αυτό το πράγμα γιατί έχει υπόψη του ότι οι ακροατές του Bragg που ψήφισαν τον Μαρξ κινητοποιήθηκαν για το λόγο αυτό - κάτι που φαίνεται και από τις νύξεις του Economist σε αναγνώστες του να ψηφίσουν David Hume. Σημειώνει όμως ότι "αν πληκτρολογήσετε το όμομα του (του Μαρξ) στο Google θα διαπιστώσετε ότι εμφανίζεται συχνότερα από πολλούς μεγάλους διανοητές και μόνον ο Δαρβίνος και ο Αϊστάιν τον ξεπερνούν, ενώ προπορεύευται κατά πολύ από τον Φρόυντ και τον Άνταμ Σμιθ.

 Ένα update με όλα τα ονόματα και με ένα google mean index (gmi) δικό μου που είναι σίγουρα πιο αντιπροσωπευτικό από το google search του Hobsbawm, δίνει (o Adam smith και ο Freud δίνουν πολύ μεγάλο αποτέλεσμα σε μια από τις συνιστώσες του gmi (επίθετο χωρίς εισαγωγικά, λογικό αφού Smith=Παπαδόπουλος-και αυτή η συνιστώσα εξαιρείται από το  mean) την παρακάτω 14άδα:

Ο Καρλ είναι στην 5η θέση, πίσω από τον δικό μας, τον Smith (που είναι σχετικά αβέβαιο λόγω επιθέτου, αν και προσπάθησα να ελαχιστοποιήσω την ετερογένεια των αποτελεσμάτων), τον Δαρβίνο και τον Αινστάιν. Αν αφαιρέσουμε τον αβέβαιο Smith, τα αποτελέσματα μου συμφωνούν με αυτά του Hobwsbawm - με την εξαίρεση του δικού μας, που είναι πιθανόν ο hobsbawm να μην τον συμπεριέλαβε στους  μεγάλους διανοητές (sorry για την "εθνικιστική" εκτροπή αλλά τα εγγλεζάκια, ανεξάρτητα από πολιτικο-ιδεολογικό προσανατολισμό τους και τα ρέστα, όταν μετράνε, σχεδόν πάντα, αφού δείξουν ότι έχουν δει τα παντα, βλέπουν σταθερά το μουνί της μαμάς τους).

Πέραν αυτών, αν μετρήσουμε "ιντερνετικά" την "επιρροή" των ιδεών των παραπάνω, έχουμε:

(Οι ιδέες των παραπάνω συμπυκνώθηκαν αναγκαστικά σε -isms... Επέλεξα να συγκρίνω τους παρακάτω 9 -ισμούς (o ψυχαναλυτισμός δεν συγκροτήθηκε ακόμη επαρκώς ως τέτοιος και παραμένει απλή ανάλυση - επομένως δεν τον λαμβάνω υπόψη μου. Φυσικά, υπάρχουν πολλοί ακόμη αλλά νομίζω ότι οι μήτρες είναι εδώ ):

1. Γερμανικός ιδεαλισμός (German idealism)
2. Θετικισμός (Positivism)
3. Μαρξισμός (Marxism)
4. Νεοφιλελευθερισμός (Neoliberalism)
5. Πραγματισμός (Pragmatism)
6. Υπαρξισμός (Existentialism)
7. Υπερβατισμός (Transcendentalism)
8. Φιλελευθερισμός (Liberalism)
9. Ωφελιμισμός (Utilitarianism)

1.  google mean index (gmi), όπου ο Μαρξισμός  είναι κυρίαρχος

         

2. wiki index

όπου ο Μαρξισμός χάνει μόνο από τον μπαμπέση Ωφελιμισμό.

3. amazon index όπου, αν όχι κυριαρχος, δείχνει τον κώλο του στον εμετικό φιλελευθερισμό

4. lib auth index (lai) (με τον οποίο περνάμε στους ακαδημαϊκούς, με τον lai να είναι ο δείκτης που αναφέρεται στη σχετική  ακαδημαϊκή έρευνα του Αριστοτέλειου ΠΘ. Ο lai ορίζεται ως το κλάσμα (%) των αποτελεσμάτων στο πεδίο "τίτλος" προς τα αποτελέσματα στο πεδίο "κυρίως κείμενο".

4a. Και για να μη στενοχωρήσω τους φίλους μου, φιλελεύθερους και νεοφιλελεύθερους  μακεδόνες ακαδημαϊκούς τα αποτελέσματα στο πεδίο "πλήρες κειμενο" δίνουν κυρίαρχο το φιλελευθερισμό

4b. Όπως επίσης και στο πεδίο "Τιτλος". Αλλά στον lai (που, ας πούμε, δείχνει συσχέτιση τίτλου περιεχομένου, χάνουν).

5. Aν ανοιχτούμε και δούμε τα αποτελέσματα στο muse (a leading provider of digital humanities  and social sciences contents), και ειδικά τον ανάλογο με τον lai δείκτη mui (τίτλος/πλήρες κείμενο), θα δούμε τον Μαρξισμό να πέφτει στην 6η θέση.

6. Τα ίδια (και χειρότερα) με τον wiley index όπου ο Μαρξιμός καταρρέει στην προτελεταία θέση. 

7. Καλύτερα στον taylor-francis index (tfi):

8. Όπως και στον spinger-index (spi)

Συμπεράσματα: Ο Μαρξ και οι ιδεές του έχει το δυναμικό του ποπ σταρ (κάτι που είναι πολύ σημαντικό) αλλά η ακαδημαϊκή ανάλυση είναι λιγότερο σημαντική (τουλάχιστον από ποσοτική άποψη) από ό,τι φάινεται. Και στον 21ο αιώνα, ακόμα λιγότερη.

Επομένως;

Η κομμουνιστική διείσδυση στην ελληνική λογοτεχνία - Refresh

Διαβάζοντας το «Δοκίμιο της Ιστορίας του ΚΚΕ: από το τέλος του 1949 έως και την 12η ολομέλεια», έφτασα στο υποκεφλ 3.Β.9.γ – Το κομμουνιστικό κίνημα και το ευρύτερο ριζοσπαστικό καλλιτεχνικό κίνημα.

Γράφει στο «Δοκίμιο»:

«Παρά τη λογοκρισία, τις απαγορεύσεις και τις διώξεις εκατοντάδων ανθρώπων της πνευματικής εργασίας, η κομμουνιστική ιδεολογία επηρέασε θετικά διανοούμενους και καλλιτέχνες, ήδη από τα χρόνια του ΕΑΜ. Το δημιουργικό τους έργο εμπνεόταν και περιλάμβανε από το αγωνιστικό παρερθόν, αλλά και σύγχρονα προβλήματα, εκφράζοντας λαϊκές αγωνίες για το μέλλον»

Στη συνέχεια αναφέρονται τα ονόματα 16 ελλήνων και 2 κυπρίων ποιητών (17% γυναίκες) και τα ονόματα 28 πεζογράφων (ελλήνων όλων αν δεν κάνω λάθος) (21% γυναίκες).

Οι ποιητές:

Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ, Γ ΡΙΤΣΟΣ, Ν ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, Α ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ, Τ. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ, Β ΡΩΤΑΣ, Ν ΠΑΠΠΑΣ, Ν ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, Φ ΑΓΓΟΥΛΕΣ, Μ ΑΥΓΕΡΗΣ, Ν ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ, Μ ΚΑΤΣΑΡΟΣ και Μ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Οι κύπριοι:

Τ ΑΝΘΙΑΣ και Θ ΠΙΕΡΙΔΗΣ

 

 Οι ποιήτριες:Ρ ΜΠΟΥΜΗ, Β ΘΕΟΔΩΡΟΥ και Σ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ - ΠΑΠΑΔΑΚΗ

 

Οι πεζογράφοι: Α ΘΕΡΟΣ, Α ΚΕΔΡΟΣ, Α ΦΡΑΓΚΙΑΣ, ΑΣΗΜ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ, Γ ΜΑΓΚΛΗΣ, Γ ΣΕΒΑΣΤΙΚΟΓΛΟΥ, Γ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ , Γ ΣΤΑΥΡΟΥ, Δ ΒΟΥΤΥΡΑΣ, Δ ΡΑΒΑΝΗΣ ΡΕΝΤΗΣ, Δ ΡΑΒΑΝΗΣ ΡΕΝΤΗΣ, Δ ΧΑΤΖΗΣ, Ζ ΣΚΑΡΟΣ, Θ ΚΟΡΝΑΡΟΣ, Ι ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ, Κ ΚΟΤΖΙΑΣ, Κ ΠΟΛΙΤΗΣ, Μ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ, Μ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ, Ν ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Ν ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ, Σ ΤΣΙΡΚΑΣ  και Π ΛΕΚΑΤΣΑΣ (πεζογράφος με τη γενικότερη έννοια)
Οι γυναίκες πεζογράφοι:

Α ΖΕΗ, Δ ΣΩΤΗΡΙΟΥ , Ε ΑΛΕΞΙΟΥ, Ε ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ, Μ ΑΞΙΩΤΗ  και Γ ΚΑΖΑΝΤΑΚΗ

Δεν μου έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση η απουσία του Α ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του «ΚΙΒΩΤΙΟΥ», του κορυφαίου ελληνικού πεζογραφήματος της ελληνικής λογοτεχνίας (1813-2013) κατά τους 120 νεοέλληνες συγγραφείς (στην προσπάθεια κατασκευής ελληνικού λογοτεχνικού "Κανόνα") και μνημειώδους έργου του οπορτουνισμού για το Κόμμα.

Για τους μη γνωρίζοντες την πλοκή:

• Καλοκαίρι του 1949 και μια ομάδα από παρασημοφορημένους και επίλεκτους άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) αναλαμβάνει την αποστολή να μεταφέρει ένα κιβώτιο από την πόλη Ν στην πόλη Κ. 
•  Η επίτευξη του στόχου θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την έκβαση του πολέμου. Κανείς δεν γνωρίζει το περιεχόμενο του κιβωτίου ούτε και τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν. 
•  Το αρχηγείο τους υποδεικνύει κάθε μέρα το δρομολόγιο της επομένης. Καμιά καθυστέρηση δεν γίνεται ανεκτή και όποιος τραυματίζεται ή βραδυπορεί θα αυτοκτονεί παίρνοντας κυάνιο. Η επιχείρηση θα κρατήσει δύο μήνες.
•  Ο μόνος που θα επιζήσει στο τέλος θα είναι ο αφηγητής, που θα παραδώσει το κιβώτιο και θα διαπιστωθεί ότι είναι άδειο. Τον συλλαμβάνουν και τον φυλακίζουν. Χρησιμοποιεί λευκές αλλά σφραγισμένες κόλλες χαρτί που του δίνονται για να εξιστορήσει τι ακριβώς συνέβη και να αποδείξει την αθωότητά του.

Και καταλήγει ο αφηγητής:

«...Δεν είναι δυνατόν να ευθύνομαι ούτε στο ελάχιστο για όλη αυτήν την ιστορία, δεν φταίω εγώ που το κιβώτιο βρέθηκε άδειο, εγώ το πίστευα γεμάτο και γι' αυτό το έφερα στην πόλη Κ (...) γιατί μόνο ένας τρελός κουβαλάει εν γνώσει του ένα άδειο κιβώτιο, παίζοντας χίλιες φορές κορόνα γράμματα τη ζωή του (...) ήτανε όμως άδειο, για λόγους που δεν ξέρουμε ακόμα, αλλά εν πάση περιπτώσει λόγω δικής μας υπαιτιότητος...»

Εκεί που οι αστοί και αριστερού, ή τουλάχιστον κεντροαριστερού, ιδεολογικοπολιτικού προσανατολισμού συγγραφείς συγκλονίζονται (από τη γενικότερη "ματαιότητα" και το "παράλογο" της ζωής και του αγώνα), οι αφοσιωμένοι ιδεολόγοι φρικάρουν και βλέπουν χλευασμό της εποποιίας του ΔΣΕ, τους μαχητές θύματα απάτης και ξεγελασμένους από την κομματική καθοδήγηση, μαχητές ενός κιβωτίου άδειου, χωρίς προορισμό και αξία.

Ο καθένας διαλέγει και παίρνει.


Με βάση τα παραπάνω προσπάθησα σε πρώτο επίπεδο να δώ πως αντανακλάται η κομμουνιστική ιδεολογία - ως επιρροή στο έργο των παραπάνω ποιητών και πεζογράφων και μέσω αυτής στις προτιμήσεις των 120 συγγραφέων.

Η αντανάκλαση είναι μόνο αριθμητική και είναι δουλειά άλλων να πουν τι σημαίνει αυτό – αν σημαίνει κάτι;

Οι προτιμήσεις των 120 συγγραφέων (62% άντρες) χωρίζονται σε 18 ποιητές (6% γυναίκες) εκ των οποίων οι 8 (44%) αντιπροσωπεύονται με περισσότερα του ενός έργα και 46 πεζογράφους (13% γυναίκες) εκ των οποίων οι 14 (30%) αντιπροσωπεύονται με περισσότερα του ενός έργα.

Τα πεζογραφήματα είναι 67 και τα ποιητικά έργα 33.

Έτσι, οι 18 ποιητές του «Δοκιμίου» αντιπροσωπεύονται με 5 αοιδούς (28% στο σύνολο των 18 ποιητών του "Κανόνα") και 6 έργα (18% στο σύνολο των 33):

• Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ- ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ
• Μ ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
• Γ ΡΙΤΣΟΣ - Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ και Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
• Α ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ- ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ,
• Μ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ- ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Στους πεζογράφους το «Δοκίμιο» αντιπροσωπεύεται από 8 άτομα (17%) και 16 (24%) πεζογραφήματα:

• Σ ΤΣΙΡΚΑΣ - ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ και Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ,
• Δ ΧΑΤΖΗΣ - ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ και ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΒΙΒΛΙΟ
• Κ ΠΟΛΙΤΗΣ – EROICA - ΣΤΟΥ ΧΑΤΖΗΦΡΑΓΚΟΥ και ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ
• Γ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ - ΤΟ ΣΟΛΟ ΤΟΥ ΦΙΓΚΑΡΩ και ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΡΑΓΙ
• Δ ΣΩΤΗΡΙΟΥ - ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ
• Ν ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ - ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ - ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ - Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ – ΩΔΑΙ(???)
• Ι ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ - Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
• Μ ΑΞΙΩΤΗ - ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ