Μεταγνώσεις

«Ηταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε, πηγαίναμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίναμε όλοι στο αντίθετό του»
Ch Dickens, A Tale of Two Cities

«Εσύ κι εγώ Ζόιντ, είμαστε σαν τον Μπιγκ Φουτ. Οι καιροί περνούν, εμείς ποτέ δεν αλλάζουμε…»
Τ Πύντσον, Vineland

«Οι άνθρωποι κάνουν την ίδια τους την Ιστορία, δεν την κάνουν όμως κάτω από ελεύθερες συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.»
K Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη

«Αυτοί που ελέγχουν το Μικροσκοπικό, ελέγχουν τον κόσμο»
Τ Πύντσον,
Mason & Dixon

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Συνάντηση αποδημησάντων θεατρικών συγγραφεών στο μπαρ "Hell"



Συναντήθηκαν στο ομώνυμο μπαράκι της κόλασης, μόλις έμαθαν το νέο. Ο Μπέκετ, ο Μπρέχτ, ο Σέξπηρ, ο Ιονέσκο, ο Μίλλερ, ο Ουίλλλιαμς, ο Ιμπσεν, ο Σοφοκλής, ο Αισχύλος, ο Ευρυπίδης, ο Μολιέρος, κι άλλοι πολλοί.
«Τα μάθατε ρε μαλάκες;», είπε ο Σέξπηρ
«Τι ρε τρελαμμένε;», του λέει ο Σοφοκλής
«Τι, τι ρε παπάρα», του γυρνάει ο Ουίλλιαμ, «τι, τι».
«Για τα δικά σας λέω ρε», είπε κι ήπιε μονορούφι το τζιν μάρκας “Hell”, που είχε παραγγείλει φωνάζοντας μόλις το άδειασε:
«Ι’ m empty, mother fucker devil; give me the bottle»
«Ω, κοινόν αυτάδλφον Ουίλλιαμ κάρα, αρ οίσθ’ ό Σεφ των απ’ Τζέφρι κακών, οποίον ουχί νων έτι ζώσαιν τελεί;», είπε ο γηραιός και παλιότερος στην Κόλαση Σοφοκλής.
«Ας τις παπαριές και πάνε μάζεψε την, θα τα γαμήσει όλα», απάντησε ο Σέξπηρ συνοφρυωμένος
«Εγώ δεν μπορώ να κάνω και πολλά, αλλά, να εδώ ο Σαμ, κάτι σα να μαγειρεύει», σχολίασε ο τραγικός.
(Ο Μπρεχτ, έχοντας πιει ένα βαρέλι μπύρα ούρλιαζε και καταριόταν το γαμημένο καπιταλιστικό σύστημα. Ξαφνικά, ηρέμησε και κατούρησε πάνω σε μια αγιογραφία. «Γιατί διάλεξες αυτήν;», ρώτησε, με ύφος περιπαιχτικό ο Σαμ.
«Γιατί αυτόν το μαλάκα το Αντώνιο δε το γουστάρω καθόλου. Είναι ο πρώτος ασκητής του Χριστιανισμού, που θεμελίωσε τον Μοναχισμό, και μετέτρεψε τους πάντες της θρησκείας αυτής σε φιλάργυρα κοπρόσκυλα. Θυμάσαι τον αχόρταγο Εφραίμ σας, δεν έχει περάσει καθόλου καιρός»)
«Μη σκάτε», τους διέκοψε ο Σαμ.
«Θα στείλω, τώρα αμέσως τον Εστραγκόν και το Βλαδίμηρο να την πάρουν παρτούζα να γουστάρει και να χύσει για πρώτη φορά στη ζωή της. Είμαι σίγουρος ότι μετά θα παραιτηθεί από το ΔΣ και θα αφοσιωθεί στις παρτούσες»
«Από το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί», είπαν όλοι μαζί.
Ήταν η πρώτη φορά που αναγνώριζαν το Θεό. Και ζητούσαν τη βοήθειά Του

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου