Μεταγνώσεις

«Ηταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε, πηγαίναμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίναμε όλοι στο αντίθετό του»
Ch Dickens, A Tale of Two Cities

«Εσύ κι εγώ Ζόιντ, είμαστε σαν τον Μπιγκ Φουτ. Οι καιροί περνούν, εμείς ποτέ δεν αλλάζουμε…»
Τ Πύντσον, Vineland

«Οι άνθρωποι κάνουν την ίδια τους την Ιστορία, δεν την κάνουν όμως κάτω από ελεύθερες συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.»
K Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη

«Αυτοί που ελέγχουν το Μικροσκοπικό, ελέγχουν τον κόσμο»
Τ Πύντσον,
Mason & Dixon

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Τα φώτα στο τούνελ - η αυτοματοποίηση της μαζικής αγοράς



Έχοντας προσομοιώσει τη μαζική αγορά με ένα τούνελ εντός του οποίου κινούνται φωτεινά σημεία (καταναλωτές) με διαφορετική ένταση φωτός η οποία και είναι ανάλογη προς την αγοραστική δύναμη του καταναλωτή, ο MF («THE LIGHTS IN THE TUNNEL»)προχωράει στο πρώτο «τρέξιμο» του νοητικού του πειράματος, αντικαθιστώντας την εργασία ποσοστού των σημείων μεσαίας και χαμηλής έντασης με μηχανές και υπολογιστές.


Αυτό που βλέπει είναι ότι σιγά σιγά τα σημεία αυτά χάνουν την ένταση της φωτεινότητας τους, άλλα λιγότερο (καταναλωτές - εργάτες των αναπτυγμένων οικονομιών που στηρίζονται σε κοινωνικά προγράμματα, άλλα περισσότερο ή και εντελώς (καταναλωτές - εργάτες των αναπτυσσόμενων και φτωχότερων οικονομιών όπου δεν υπάρχει η «πολυτέλεια» κοινωνικών προγραμμάτων και ταμείων ανεργίας).



Βλέπει, επίσης, ότι μερικά σημεία γίνονται φωτεινότερα όπως και πολλές από τις δουλειές να γίνονται πιο επικερδείς και οι οθόνες στους τοίχους του τούνελ να εναλλάσσουν εικόνες με διαφημίσεις προϊόντων και υπηρεσιών με ακόμη πιο έντονο ρυθμό προσπαθώντας να τραβήξουν όλο και πιο πολλούς καταναλωτές καθώς βλέπουν τη ζήτηση να μειώνεται. Καθώς όμως τα σημεία που έγιναν φωτεινότερα είναι συντριπτικά λιγότερα από τα σημεία που έχασαν φωτεινότητα ή και έσβησαν, πολλές επιχειρήσεις έχουν πρόβλημα επιβίωσης αφού όσο και να μείωσαν το λειτουργικό τους κόστος με αντικατάσταση ανθρώπινης εργασίας από μηχανές, αυτό δεν φτάνει για να ρεφάρουν ή και να υπερβούν τις απώλειες από τη μείωση πωλήσεων.

Και επειδή δεν είναι δυνατόν να επιστρέψουν τις μηχανές και να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, η λύση που έχουν είναι μία: να μειώσουν περαιτέρω τις θέσεις εργασίας. Και έτσι να οδηγήσουν σε περαιτέρω μείωση της φωτεινότητας πολλών σημείων μεσαίας και χαμηλής φωτεινότητας. Αναπόφευκτα, η διαδικασία αυτή οδηγεί και σε μείωση της φωτεινότητας μερικών από τα υπερφωτεινά σημεία καθώς πολλές επιχειρήσεις καταστρέφονται μαζί με τους ιδιοκτήτες τους.


Αυτή η συνεχής μείωση της ζήτησης είναι ιδιαίτερα μεγάλη σε περιοχές του αναπτυσσόμενου κόσμου όπου βασίζονται ιδιαίτερα στην παραγωγή κατασκευαστικών προϊόντων μαζικής κατανάλωσης τα οποία εξάγουν σε χώρες του αναπτυγμένου κόσμου (πχ, η Κίνα).

Λόγω της μείωσης της ζήτησης και του κλεισίματος πολλών επιχειρήσεων, πολλά τμήματα του τοίχου γίνονται πλέον σκοτεινά. Και σκοτεινότεροι τοίχοι και λιγότερα φωτεινά σημεία οδηγούν σε σκοτεινότερο τούνελ. Όσο και να αυξηθεί η ένταση της φωτεινότητας ορισμένων σημείων, δεν επαρκεί για να νικήσει τη μεγαλύτερη σκοτεινότητα. Και η μεγαλύτερη αυτή σκοτεινότητα οδηγεί σε περαιτέρω μείωση της φωτεινότητας και πολλών εντόνως πιο πριν φωτεινών σημείων. Δηλαδή σε μεγαλύτερη σκοτεινότητα.




Και όπως όλοι γνωρίζουμε, η βοσκή στο σκοτάδι είναι δύσκολη.


συνέχεια





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου