Σύμφωνα με το ραπόρτο του βρετανικού ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών
το 30-50% της συνολικής ποσότητας (4 δισεκατομμύρια τόνοι) τροφίμων που παράγονται ετησίως στον κόσμο «δεν φτάνει ποτέ στο ανθρώπινο στομάχι αλλά στα σκουπίδια».
Για την παραγωγή ίδιας ποσότητας πρωτεϊνών ένας γρύλος χρειάζεται τη μισή τροφή από ένα κοτόπουλο ή ένα γουρουνάκι και το 1/12 της τροφής που χρειάζεται ένα βοοειδές.
3. Έτσι κι αλλιώς τρώμε αστακούς.
Όπως οι αστακοί κι οι γαρίδες, έτσι κι ταραντούλα αράχνη είναι αρθρόποδο. Μέχρι πριν κάποια χρόνια ένα πιάτο με γαρίδες φάνταζε τόσο αηδιαστικό όπως σήμερα ένα πιάτο με κατσαρίδες. Όπως σήμερα πληρώνεις 10 ευρώ για ένα γαριδοπίλαφο γιατί όχι και για ένα κατσαριδοπίλαφο. Για να μην πούμε για σπέσιαλ Λιγκουίνι με αράχνες και cottage cheese.
4. Προωθούν την οικονομική ανάπτυξη.
Οι σχετικές φάρμες πιάνουν λίγο χώρο, τα έντομα μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται πολύ εύκολα και η επένδυση προσφέρει γρήγορη απόσβεση και καλά κέρδη.
5. Τα τρώνε ήδη πολλοί άνθρωποι.
Συνολικά 2 δις.- στις τροπικές χώρες, στην Ιαπωνία (από όπου και πιο πάνω φωτο με σούπερ μάρκετ εντόμων), στο Μεξικό.
Αν αναλάβουν και το κάνουν μόδα και στυλ, μπορεί να δω την καλή μου φίλη που θεωρεί τις κατσαρίδες το μεγαλύτερο εχθρό της ανθρωπότητας να ετοιμάζει μια καμπιόσουπα με ζωμό τομάτας και να τσιγαρίζει «γερμανίδες» κατσαρίδες και να τα απολαμβάνει με ένα ποτήρι Lenga και ζαχαρωμένα μυρμήγκια.
Ποτέ δεν ξέρεις. Καπιταλισμός είν' αυτός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου