[…] Tο κεφαλαιοκρατικό προτσές παραγωγής συνίσταται ουσιαστικά στον παραγωγή υπεραξίας, που αντιπροσωπεύεται από το υποπροϊόν ή από το μέρος εκείνο των παραγμένων εμπορευμάτων, στο όποιο έχει υλοποιηθεί απλήρωτη εργασία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η παραγωγή αυτής της υπεραξίας — και η επαναμετατροπή ενός μέρους της σε κεφάλαιο, ή η συσσώρευση, αποτελεί ένα συστατικό μέρος αυτής της παραγωγής της υπεραξίας — είναι ο άμεσος σκοπός και το καθοριστικό κίνητρο της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής. Γι' αυτό δεν πρέπει ποτέ να παρουσιάζεται ή κεφαλαιοκρατική παραγωγή σαν κάτι πού δεν είναι, δηλαδή σαν παραγωγή, πού έχει σαν άμεσο σκοπό την κατανάλωση ή την παραγωγή ειδών κατανάλωσης για τον κεφαλαιοκράτη. Στην περίπτωση αύτη παραβλέπουν εντελώς τον ειδικό της χαρακτήρα, πού εκφράζεται με όλη την εσωτερική της ουσία.
[…] Από τη στιγμή που έχει υλοποιηθεί σε εμπορεύματα η ποσότητα της υπερεργασίας πού μπορούσε να εκθλιβεί από τον εργάτη, έχει παραχθεί η υπεραξία.
Πηγή: Κ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, Τόμος ΙΙΙ, μτφ. Π. Μαυρομμάτη, Σύγχρονη Εποχή, 2008.
''που αντιπροσωπεύεται από το υποπροϊόν ή από το μέρος εκείνο των παραγμένων εμπορευμάτων, στο όποιο έχει υλοποιηθεί απλήρωτη εργασία''
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες λίγο αυτό το απόσπασμα