ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚEΣ ΚΑΤΑΒΟΛEΣ ΤΗΣ «Ε.Ε ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ»

«Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την Ευρώπη, αν τα κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική κυριαρχία. Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους την αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα κράτη της Ευρώπης θα πρέπει να επιλέξουν τη συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή»

Ζαν Μονέ (1888-1979), o θεωρούμενος ως αρχιτέκτονας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.


ΔΟΜH ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (δε νομίζω ότι χρειάζεται εξήγηση ότι αυτή η δομή έχει επιφανειακή μόνο σχέση με τη δημοκρατία)

Το 1925 σχηματίστηκε το καρτέλ IG Farben (από από την Bayer, την BASF, την Hoechst και μερικές μικρότερες γερμανικές εταιρείες χημικών. Ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στον αναδυόμενο τομέα των βαφών ["Farben" στα γερμανικά], των χημικών, των φαρμακευτικών προϊόντων, των πλαστικών και άλλων συνθετικών προϊόντων κατοχυρωμένων με διπλώματα ευρεσιτεχνίας).

Κατέχοντας δεκάδες χιλιάδες πατέντες, η IG Farben ήταν ο μεγαλύτερος κάτοχος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του κόσμου, εκείνη την εποχή. το μόνο βήμα που έλειπε για παγκόσμια κυριαρχία, ήταν η επέκταση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της, προκειμένου να μονοπωλήσει τις γιγάντιες αναδυόμενες αγορές των κατοχυρωμένων με πατέντες συνθετικών προϊόντων, σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ήδη από το 1904, ο Carl Duisberg, πρόεδρος της Bayer, είχε από τότε ζητήσει τη δημιουργία ενός τέτοιου καρτέλ, με καθορισμένο ρητό στόχο για τη γερμανική χημική βιομηχανία, να «κυβερνήσει τον κόσμο».

Προς το σκοπό αυτό, η Bayer, η BASF και άλλες γερμανικές εταιρείες χημικών, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προμήθεια εκρηκτικών υλών και δηλητηριωδών αερίων, στο γερμανικό αυτοκρατορικό στρατό, για να ξεκινήσει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. το 1918, χάρη στις ηρωικές προσπάθειες της παγκόσμιας κοινότητας, ο γερμανικός στρατός είχε ηττηθεί και η πρώτη προσπάθεια του γερμανικού καρτέλ χημικών, για την επίτευξη παγκόσμιας κυριαρχίας, είχε αποτύχει. Αλλά το καρτέλ δεν τα έβαλε κάτω.

Το Καρτέλ IG Farben – χρηματοδότησε την άνοδο του ναζιστικού κόμματος και το προετοίμασε, από τεχνικής πλευράς και διοικητικής μέριμνας – τροφοδοσίας, για την επόμενη προσπάθεια κατάκτησης του κόσμου, το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

 

Το 1942, οι χημικές βιομηχανίες της μισής Ευρώπης ήταν υπό τον έλεγχο του καρτέλ IG Farben. το 1945, η δεύτερη προσπάθεια για την παγκόσμια κατά κτηση επίσης απέτυχε. το 1948, αρκετά διευθυντικά στελέχη της IG Farben, καταδικάστηκαν, κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου, για γενοκτονία, δουλεία, λεηλασίες και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Αλλά στη ζωή δεν πρέπει να τα εγκαταλείπεις ποτέ. Ειδικά «αν τα λεφτά είναι πολλά»

 

Έτσι, ενώ η ηγεμονία των Ναζί έληξε το 1945, η κυριαρχία των συνεργών τους, του Καρτέλ της IG Farben και των διαδόχων της, BAYER, BASF, και Hoechst είχε μόλις αρχίσει.

Ως στρατηγικό μέρος του σχεδίου τους, για την έναρξη της τρίτης προσπάθειας, για την κατάκτηση της Ευρώπης, τοποθέτησαν – μόλις μια δεκαετία μετά την προηγούμενη αποτυχημένη τους προσπάθεια – έναν από τους δικούς τους ανθρώπους, στο τιμόνι του νέου «Πολιτικού Γραφείου» του καρτέλ στις Βρυξέλλες: τον Walter Hallstein.

Τo θεμελιωδώς αντιδημοκρατικό, κατασκεύασμα της σημερινής «Ε.Ε των Βρυξελλών», δεν είναι τυχαίο. Ο Hallstein, διακε ριμένος Ναζί δικηγόρος – και ειδικός όσον αφορά τα συμφέροντα της IG Farben – επιλέχθηκε από αυτά τα επιχειρηματικά συμφέροντα για να γίνει ο πρώτος πρόεδρος της Επιτροπής της Ε.Ε. με μια συγκεκριμένη αποστολή: να φτιάξει το μοντέλο της «Ε.Ε των Βρυξελλών», σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια του συνασπισμού Ναζί / IG Farben, για να κυβερνούν την Ευρώπη μέσα από ένα «κεντρικό γραφείο του καρτέλ».

Ο στόχος των συμφερόντων του πετρελαίου και των φαρμάκων τότε και τώρα ήταν η δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας του Καρτέλ» (δηλ. την «Ε.Ε των Βρυξελλών»), με μια χούντα από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες του καρτέλ (δηλ. την «Ευρωπαϊκή Επιτροπή»), που να κηδεμονεύει τους λαούς της Ευρώπης, για λογαριασμό των παγκόσμιων εταιρικών συμφερόντων, δηλαδή του Καρτέλ Χημικών, Πετρελαίου και Φαρμάκων.


Η συνέχεια επί της οθόνης (σας) ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚEΣ ΚΑΤΑΒΟΛEΣ ΤΗΣ «Ε.Ε ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ»