Ο Μαρξισμός στον 21ο Αιώνα (6) - Διάλειμμα και ανάγνωση αποσπάσματος από τα αδημοσίευτα – μη εισέτι ανευρεθέντα – ημερολόγια του Μαρξ

Ξύπνησα στις 11 το πρωί από ένα διαολεμένο κουδούνισμα. Μετά από λίγο Τζένη, πολύ εκνευρισμένη, μού ανακοίνωσε ένα τελεσίγραφο του χασάπη.

Σηκώθηκα στις 12. Τρομερός πονοκέφαλος και η Τζένη πολύ ψυχρή. Κάθησα στο γραφείο μου με δυσκολία γιατί με πονούσαν τα σπυριά μου. Όταν παραπονέθηκα, η Τζένη μάσησε κλατι φράσεις που δε πολυκατάλαβα, όπως «στην πλάτη μου όλη μέρα» και «τίμια δουλειά».

Τα χαρτιά μου είναι άνω κάτω και δεν μπορώ να θυμηθώ για ποιό λόγο. Την ώρα που τρώγαμε – χορτοφαγία αναγκαστικά εξαιτίας της ιστορίας με το χασάπη – βγήκαν όλα στη φόρα.

Χθες βράδυ, επιστρέφοντας μαζί μου από τη συγκέντρωση, ο Φρεντ έκανε ένα «διαολεμένο σαματά» όπως λέει η Τζένη, αν κι εγώ δεν παρατήρησα τίποτα: είμασταν πολύ ευθιάθετοι κι οι δυο. Ο Φρεντ έσπασε τη λαβίδα του τζακιού στο σαλόνι εξηγώντας μας το στρατηγικό του σχέδιο για την υπεράσπιση του Παρισιού από τους Πρώσσους. Πήρε το χειρόγραφο του πρώτου τόμου και το πέταξε στον αέρα φωνάζοντας:

«Λόγια, λόγια. Αρκετά. Χρειαζόμαστε τουφέκια».

Να που οφείλεται η ακαταστασία του γραφείου. Τη στιγμή που της εξηγούσα ότι ο Φρεντ είναι ένας καλός σύντροφος, που αντιλαμβάνεται έξοχα τη διαλεκτική αλλά εξάπτεται εύκολα, χτύπησε το κουδούνι.

Πίσω από τις κουρτίνες – υποχρεωτική συνήθεια στιε μέρες που ζούμε – είδα με τρόμο έναν αστυνομικό στην πόρτα. Άνοιξε η Τζένη και το αυτί μου έπιασε μερικές φράσεις:

«Εδώ κατοικεί ένας μικρόσωμος, ξένος κύριος με μεγάλη γενιάδα; Έχει κι ένα φίλο, νομίζω; Πότε θα επιστρέψει;»

Μετά έγινε λόγος για «ζημιές στα φανάρια της Τότενχαμ Κορτ Ρόουντς» και για «45 σελίνα». Τελικά έφυγε.

Κάτι πήγα να πω για το ρόλο των δημοσίων υπαλλήλων δτην υπηρεσία του κρατικού μηχανισμού, αλλά αντιμετώπισα παγερή σιωπή. Ξαφνικά άκουσα φωνές στην είσοδο, και μπήκε ο Φρεντ – στην χειρότερη στιγμή – κρατώντας 2 μπουκάλια τσέρρυ.

Τα βρόντηξε πάνω στο τραπέζι ρωτώντας μεγαλόφωνα:

«Τι ήθελε εκείνος ο κοιλαράς ο μπάτσος που είδα στο δρόμο; Μπας κι άρχισε η Τζένη να ληστεύει τράπεζες;»

Φοβήθηκα μην κάνει καμμιά δυσάρεστη σκηνή η Τζένη. Τσίριξε:

«Ναι, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Η αφεντιά σας»

Και βγήκε κλαίγοντας από το δωμάτιο.

Ο Φρεντ έμεινε άναυδος για μια στιγμή, έπειτα με χτύπησε στην πλάτη φωνάζοντας:

«Αυτή είναι για σένα η Αγία Οικογένεια» Και είχε την καλωσύνη να μου δανείσει 5 σελίνια πριν πάμε να συναντήσουμε τους συντρόφους στην ταβέρνα του Άγγελου…

Πηγή: David Smith & Phil Evans,  Το Κεφάλαιο του Μαρξ για αρχάριους

(συνεχίζεται)