Αφού για άλλη μια χρονιά μάθαμε για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή στη χώρα μας – αυτή τη φορά από το πανεπιστήμια του Σικάγο και της Βιρτίνια, http://faculty.chicagobooth.edu/adair.morse/research/TaxEvasionWeb.pdf ), είναι διδακτική μια αποσπασματική ιστορική αναδρομή. Αντιγράφω από το βιβλίο του Γιάννη Κάτρη «1960-1970 Η Γέννηση του Νεοφασισμού στην Ελλάδα», εκδ Παπαζήση 1974:
«Ένας διευθυντής εφορίας στην Αθήνα μού αποκάλυψε ότι η οργανωμένη φοροδιαφυγή είναι της τάξεως των πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών. Ανοίγοντας φακέλους και ντοσιέ μού παρουσίασε φορολογικές δηλώσεις γνωστών ονομάτων, που ήταν καταφανώς ανειλικρινείς. «Κοίταξε, μου είπε, ο Σ.Π. είναι από τους μεγαλύτερους εμπόρους. Δηλώνει ότι τα ετήσια κέρδη της επιχειρήσεώς του είναι

120.000 δρχ (4.000 δολάρια). Ερευνήσαμε την οικογενειακή του ζωή. Έχει τρία αυτοκίνητα και ένα γιωτ. Στο σπίτι του υπηρετούν δύο υπηρέτριες, ένα σωφέρ, ο κηπουρός και μια Αγγλίδα γκουβερνάντα των παιδιών. Κάθε καλοκαίρι κάνουν διακοπές στην Ελβετία. Και είναι και συλλέκτης έργων τέχνης. Αυτός ο ρυθμός ζωής, με τους μετριότερους υπολογισμούς, αντιστοιχεί σε 40.000-50.000 δολάρια το χρόνο. Και δηλώνει έσοδα 4.000 …».

Ρώτησα αν υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις. «Δυστυχώς, είπε, το κακό είναι γενικό. Όλοι οι μεγάλοι εμφανίζουν στις φορολογικές τους δηλώσεις το ένα δέκατο των πραγματικών εισοδημάτων τους».

-          Και τί μέτρα παίρνετε;

-          Δυστυχώς τίποτα. Η φοροδιαφυγή είναι αριστοτεχνικά οργανωμένη με το σύστημα των διπλών λογιστικών βιβλίων. Τα γνήσια γοα την επιχείρηση. Τα ψεύτικα για την εφορία. Τα ιδιωτικά φοροτεχνικά γραφεία κάνουν χρυσές δουλειές, συμβουλεύοντας και καθοδηγώντας τη σωστή τήρηση των ψεύτικων βιβλίων. Κι όταν κάποιος πιαστεί στην φάκα, θα δωροδοκήσει τον υπάλληλο της εφορίας και εκείνος συνήθως θα κλείσει τα μάτια, γιατί ο μισθός του είναι εξοργιστικά χαμηλός. Όλα αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, γιατί ο νόμος μας επιτρέπει τη χρησιμοποίηση «τεκμηρίων» από την ιδιωτική ζωή του φορολογούμενου. Αλλά όταν ανέπτυξα στον υπουργό των Οικονομικών ένα σχέδιο δραστικής εξουδετερώσεως της οργανωμένης φοροδιαφυγής, που θα έκανε να εισρεύσουν δτο δημόσιο ταμείο αρκετά δισεκατομμύρια δραχμών, ο υπουργός με αποθάρρυνε, για να μην πω ότι με επέπληξε. «Δηλαδή, μου είπε, θέλεις να δημιουργήσεις στην κυβέρνηση κοινωνικό ζήτημα; Δεν μας φτάνουν οι εξεγέρσεις των εργατών, τα συλλαλητήρια των αγροτών και οι διαδηλώσεις των φοιτητών; Θέλεις νάχουμε και επανάσταση της αστικής τάξεως;»

Για την ιστορία να σημειώσω ένα γεγονός που είχε προκαλέσει πολύ θόρυβο αλλά και πολύ γέλιο στο λαό. Μια φορολογική δήλωση του γνωστού εφοπλιστή Σταύρου Νιάρχου εμφάνιζε κάποιο χρόνο ετήσια κέρδη από την επιχείρηση τψν ελληνικών Ναυπηγείων 13.000 δρχ (483 δολάρια, τότε)