Material Girl vs. Born this Way Girl κι οι εργάτες της μουσικής.

Η Madonna μπορεί να κατηγορεί τη Lady ότι φτιάχτηκε αντιγράφοντάς την, αλλά ούτε η Lady ούτε η οικονομική πραγματικότητα αμφισβητούν τον θρόνο του Material Girl.

 

Η Madge ήταν πρώτη σε κέρδη το 2013 με $125 εκατομ. (η τουρνέ της μόνο απέφερε έσοδα $305 εκατομ), αφήνοντας τη Lady δεύτερη με $80 εκατομ. (στην τουρνέ της μαζεψε $160 εκατομ. παρόλους τους τραυματισμούς και τις ατυχίες).

Η (γνωστή) κατάσταση (επανα)επιβεβαιώνεται: Χρήμα βγαίνει πια μόνο με συναυλίες. Μια ματιά στους υπόλοιπους της λίστας:

Bon Jovi ($79 εκατομ.) τα περισσότερα από τουρνέ

Toby Keith ($65 εκατομ.) οργώνοντας τις ΗΠΑ

Coldplay ($64 εκατομ ) τα ίδια

Bruce Springsteen ($62 million) τα ίδια

Για τα υπόλοιπα 29 παιδιά βλ εδώ

Αυτά εις τον αφρό… Τι γίνεται στα βάθη; Και μάλιστα στα λεγόμενα δημιουργικά

Μερικές ιδέες μπορούμε να πάρουμε από τα στοιχεία που μας δίνουν οι Pinheiro και Dowd [1] για τα εισοδήματα των τζαζ μουσικών σε τρεις πόλεις (New Orleans, New York και San Francisco). Το ότι αφορούν στα προ κρίσης χρόνια, επιτείνει την ένταση των συμπερασμάτων.

 Το δείγμα τους περιλάμβανε 3481 μουσικούς επιμέρους ειδών:

Avant-garde (202), Acid Jazz (106), Blues (239), Boogie-Woogie (63), Bop (299), Contemporary (227), Cool (177), Free (233), Funk (222), Fusion (151), Hard Bop (198), Latin (246), Mainstream (209), Ragtime (44), Regional (75), Rhythm and Blues (186), Scat (55), Swing (266), Traditional (270), World Music (126), and Other (114)

που έπαιζαν 23 + other όργανα:

Alto Sax (87), Banjo (16), Baritone Sax (42), Bass (141), Bass Clarinet (28), Cello (12), Cornet (23), Drums (144), Flugelhorn (27), Flute (89), Guitar (153), Harmonica (83), Percussion (27), Piano / Keyboard (307), Saxophone (94), Trombone (48), Trumpet (70), Tuba (16), Vibraphone (16), Violin (13), Voice (137), and Other (114).

Ευρήματα:

· Μόνο το 28% κέρδιζε $20000 το χρόνο και πάνω (το μισό περίπου του μέσου κατά κεφαλήν εισοδήματος), ενώ μόλις το 21% είχε πανεθνική καλλιτεχνική αναγνώριση.

· Οι μουσικοί της Ν Υόρκης και της Ν Ορλεάνης κέρδιζαν περισσότερα κατά μέσο όρο από τους μουσικούς του Σ Φρανσίσκο αλλά και απολάμβαναν μεγαλύτερη καλλιτεχνική αναγνώριση.

· Οι άνδρες φαίνεται να κέρδιζαν κάτι παραπάνω από τις γυναίκες, χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρο ότι μετράει το φύλλο ειδικά αν ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως η αισθητική, η προώθηση της μουσικής από το διαδίκτυο, οι δημόσιες σχέσεις.

· Η φυλή δε σχετίζεται με την οικονομική επιτυχία ούτε με την καλλιτεχνική αναγνώριση.

· Η καλλιτεχνική αναγνώριση δε σχετίζεται με την οικονομική επιτυχία και εκδηλώνεται σε δυο επίπεδα: το τεχνικό και το αισθητικό.

· Στο τεχνικό επίπεδο η «εξειδίκευση» σε συγκεκριμένο όργανο παίζει σημαντικό ρόλο ενώ στο αισθητικό πιο σημαντική είναι γνώση των ειδών της τζαζ και η ώσμωση μεταξύ αυτών.

· Οι βετεράνοι ωφελούνται - ειδικά στο αισθητικό επίπεδο καλλιτεχνικής αναγνώρισης – αν και κρίνονται πιο αυστηρά.

· Οι μουσικοί που έλαβαν συστηματικά μαθήματα κέρδιζαν περισσότερα από τους αυτοδίδακτους – αν και η στάση πολλών μουσικών απέναντι στην «ακαδημιοποίηση» της τζαζ είναι επαμφοτερίζουσα και ιδιαίτερα κριτική στην εγκεφαλική και ψυχρή προσέγγιση μιας τόσο «σωματικής» και ζωντανής μουσικής.

· Οι μουσικοί που είχαν εκπαιδευτεί σε κονσετβατουάρια ζούσαν και δημιουργούσαν στην Ν Υόρκη και στη Ν Ορλεάνη.  Η τοπικότητα παίζει σημαντικό ρόλο: η Ν Ορλεάνη είναι η πατρίδα της τζαζ, το «προϊόν» της πόλης. Η δε Ν Υόρκη, ως καλλιτεχνική πρωτεύουσα του κόσμου, έχει τις καλύτερες τζαζ «υποδομές».


[1] Pinheiro, D.L., and Doed, T.M (2009). All that jazz: The success of jazz musicians in three metropolitan areas. Poetics 37, pp. 490-506.