2030: Εναλλακτικοί Κόσμοι. Το Genie και το Gini

Οφείλει κανείς να δεχτεί ότι η CIA δεν τα πήγε άσχημα στις προβλέψεις της για τον κόσμο του 2015. Στο ραπόρτο που έδωσε στον Μπους το Δεκέμβριο 2000, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών σημείωνε:

«Terrorist groups will continue to find ways to attack US military and diplomatic facilities abroad. Such attacks are likely to expand increasingly to include US companies and American citizens. Middle East and Southwest Asian-based terrorists are the most likely to threaten the United States»

Μπορείτε να ξεφυλλίσετε το ραπόρτο και να δείτε που πέτυχε διάνα και που όχι η αμερικανική αντικατασκοπεία. Θα δείτε ότι στα περισσότερα έπεσαν μέσα.

Επομένως, δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς και να μη διαβάσει τις προβλέψεις της υπηρεσίας για το 2030. Είναι νομίζω το καλύτερο ανάγνωσμα για το 2015 (ελπίζω οι μελλοντικοί αριστεροί κυβερνήτες να το ‘χουν στα υπόψη τους).

Αφού δώσουν τις εκτιμήσεις τους και τις megatrends τους, οι αναλυτές φθάνουν στο πιο ωραίο και μυθιστορηματικό μέρος της όλης δουλειάς: στους πιθανούς κόσμους του 2030.

Το παρακάτω γράφημα συνοψίζει ποσοτικά (σύσταση του παγκόσμιου ΑΕΠ) τα 4 σενάρια:

1.  Της σταματημένης μηχανής (Stalled Engines), όπου τόσο ΗΠΑ όσο και Ευρώπη δείχνουν εσωστρέφεια και η παγκοσμιοποίηση σταματάει 
2.  Της συνεργασίας (Fusion), όπου ΗΠΑ και Κίνα συνεργάζονται και αντιμετωπίζουν μαζί τις προκλήσεις 
3.  Του Τζίνι (αυτού όμως=gini) έξω από το μπουλάκι (Gini-Out-of-the-Bottle), όπου έχουμε έναν κόσμο με κυρίαρχη την ανισότητα 
4.  Του μη-Κρατικού κόσμου (Nonstate World), όπου το κουμάντο στον κόσμο κάνουν οι μη-κρατικοί δρώντες.

Σε ότι μας αφορά:

• Η Ελλάδα αναφέρεται στο σενάριο της Σταματημένης Μηχανής. Το όραμα της ΕΕ ξεφτίζει, με την Ελλάδα να την έχει κάνει από την ένωση (με άτακτη έξοδο) παρασύροντας μαζί της και άλλες χώρες της περιφέρειας. Και σε λίγο, οι γερνανικές ελίτ αποφασίζουν ότι δεν χρειάζονται άλλο την ένωση. 
• Η Τουρκία θα είναι υπερδύναμη αλλά με αρκετά προβλήματα λόγω πιθανής δημιουργίας του κράτους του Κουρδιστάν.

Το πιο ενδιαφέρον όμως κομμάτι είναι στο σενάριο με το Τζίνι. Εκεί, η ανισότητα έχει οξύνει τις ταξικές συγκρούσεις και ο Μαρξ επιστρέφει για άλλη μια φορά. Η ΕΕ και στο σενάριο αυτό έχει διασπαστεί και η ταξική πάλη γίνεται ανάμεσα στους εκμεταλλευτές του βορρά και τους προλετάριους του νότου. Στην Κίνα το κόμμα διασπάται, οι μαοϊκοί επανεμφανίζονται. Οι ΗΠΑ θεωρούν εαυτούς απρόσβλητους και φαίνονται τυχερές γιατί οι εκεί ακτιβιστές δεν διαβάζουν Μαρξ. Αλλά τίποτε δεν είναι σίγουρο. Το προλεταριάτο έχει για πρώτη φορά στα χέρια του τόση καταστρεπτική δύναμη (ρομπότ, κυβερνο-όπλα και βιολογικά όπλα). Οι εκμεταλλευτές (ΗΠΑ, βόρειοι ευρωπαίοι, το ΚΚ Κίνας και οι Ρώσοι ολιγάρχες) συνασπίζονται για να σταματήσουν τις εξεγέρσεις.