Workers of the world, untie!: 2003: Δεκά χρόνια μετά

Μεταγνώσεις

«Ηταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε, πηγαίναμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίναμε όλοι στο αντίθετό του»
Ch Dickens, A Tale of Two Cities

«Εσύ κι εγώ Ζόιντ, είμαστε σαν τον Μπιγκ Φουτ. Οι καιροί περνούν, εμείς ποτέ δεν αλλάζουμε…»
Τ Πύντσον, Vineland

«Οι άνθρωποι κάνουν την ίδια τους την Ιστορία, δεν την κάνουν όμως κάτω από ελεύθερες συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.»
K Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη

«Αυτοί που ελέγχουν το Μικροσκοπικό, ελέγχουν τον κόσμο»
Τ Πύντσον, Mason & Dixon

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

2003: Δεκά χρόνια μετά

Aν το δημόσιο χρέος συνεχίσει να αυξάνεται με τους σημερινούς ρυθμούς σε Euro area και ΗΠΑ και χωρίς να σημειωθεί καμία άνοδος των επιτοκίων ή κάποια άλλη κρίση, ορισμένοι το υπολογίζουν να ανέρχεται στο 120-130% το 2020, στο 200% το 2030 και στο 400% το 2050. Αν είναι έτσι, οι χώρες αυτές θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα χρηματοδότησης του κράτους και θα επιβάλουν χρεοστάσιο. Και θα "γελάσει" κάθε πικραμένος.

Η σύγκριση μεταξύ Ιανουαρίου 03 και Ιανουαρίου 13